โรสิตาเบิกตากว้าง มองหน้าคนพูดด้วยความตกใจ “บ้าเหรอ หึงอะไร ใครหึงคุณ อย่ามาโมเมนะ” เธอสะบัดเสียงใส่คนหน้ามึน คิดได้ยังไงว่าเธอหึงเขา
เอริกหัวเราะลงคอ จับคางมนให้หันมาสบตา “มองหน้าฉัน แล้วตอบมาดีๆ ว่าหึงฉันกับแอนนี่ เธอหึงฉันใช่ไหม หวงฉันด้วยใช่ไหม ไม่อยากให้ผู้หยิงคนอื่นเข้าใกล้ฉันหรือเปล่า บอกมาซะดีๆ” เขาคาดคั้น หมายฟังคำตอบถูกใจ
“บ้า ใครเขาจะหึงคุณ ฉันจะหึงทำไม คุณจะไปกอดใคร จะนัวเนียลูบไล้ ถูไถกันยังไง ฉันไม่ได้สนใจสักนิด อย่ามาเข้าข้างตัวเองผิดๆ แบบนี้นะ” โรสิตาอยากทุบคนเข้าข้างตัวเอง สักตุ๊บสองตุ๊บให้หายหมั่นไส้ คนอะไรคิดเข้าข้างตัวเองได้น่าไม่อาย
“โอเค เธอไม่หึง ไม่หวงฉันแน่นะ” เขาถามซ้ำ
“ไม่หึง ไม่เคยนึกอยากหึงด้วย” โรสิตาแผดเสียงยืนยัน เริ่มโมโหที่ถูกเขาเข้าใจผิด
เอริกเลื่อนมือมาโอบพวงแก้งนุ่ม ยื่นหน้าเข้ามาหาใกล้ๆ “ปากแข็งจังเลยนะ เอาเถอะฉันจะไม่บังคับให้เธอพูดความจริงก็ไ
