“ผมขอโทษสิตา ขอโทษที่ทำให้คุณรู้สึกไม่ดี” เขากระชับมือแน่นขึ้น แววตาทอดอ่อนมองเธอด้วยความปวดร้าว “ยกโทษให้ผมนะครับ ผมยินดีทำทุกอย่างเพื่อให้คุณยอมยกโทษให้”
สิตาภาดึงมือออกจากฝ่ามือหนา ซ่อนความเดียดฉันท์ไว้สุดกำลังไม่ให้เขาสังเกตเห็น
“ฉันยังไม่ยกโทษให้คุณหรอกค่ะ” ประโยคนี้ทำเอาหัวใจคนฟังแฟบเหมือนลูกโป่งโดนปล่อยลม ก่อนจะพองโตเมื่อเธอเอ่ยประโยคต่อมา “จนกว่าคุณจะพิสูจน์ให้ฉันเห็นว่าคุณสำนึกผิดจริงๆ”
“ผมพร้อมพิสูจน์ความจริงใจของผมครับสิตา” โอลิเวอร์ยิ้มออก รีบรับคำอย่างกระตือรือร้น
สิตาภาลอบยิ้มร้าย “ฉันยินดีเป็นเพื่อนกับคุณต่อไป แต่คุณห้ามฉวยโอกาสกับฉันอีก ฉันขอแค่คุณให้เกียรติฉันแค่นั้นก็พอ ถ้าทำได้เราก็เป็นเพื่อนกันต่อไปได้ค่ะ” เธอยื่นข้อเสนอ ซึ่งมันไม่ยากเกินความสามารถของโอลิเวอร์เลย
“ครับ ผมขอสัญญาว่าจะให้เกียรติคุณ ไม่ทำให้คุณต้องขุ่นเคืองใจอีก ด้วยเกียรติของตระกูลเมดิสันครับ”
ชายห
