(ยักษ์)
"ยักษ์.."
"แม่ครับ เรื่องอื่นยักษ์ยอมตามใจแม่ทั้งหมดนะแต่เรื่องเบลล์ยักษ์ไม่ขอทำตาม...เบลล์เป็นคนรักของยักษ์"
"แต่เธอคือน้องของหวาน มันไม่มีใครรับได้นะคะลูก"
"ตอนนี้มีแค่แม่นะที่รับไม่ได้"
ผมตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบจนแม่หน้าเสีย ผมพูดคำนี้มาแปดร้อยรอบแล้วว่าผมรักเบลล์...รู้อยู่แล้วว่าแม่ต้องไม่พอใจแต่ถึงผมจะไม่เคยขัดใจแม่แต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์มากะเกณฑ์ชีวิตผมขนาดนี้
"น้องยักษ์คะเฮ้อ...ทำไมลูกไม่รักคนที่ควรรักนะ"
"แม่จะห้ามยักษ์เหรอครับ?" ผมถามด้วยน้ำเสียงจริงจังจนเธอหลบสายตา แม่ถอนหายใจออกมาเบาๆ "หรือแม่กลัวเสียหน้าที่ลูกชายตัวเองรักผู้หญิงที่เป็นพี่น้องกัน?"
แม่ผมเงียบไปทันทีที่ผมถามไปแบบนั้นซึ่งมันทำเอาผมแสยะยิ้มอย่างอารมณ์เสีย ผมสูดลมหายใจและเสยผมตัวเองลวกๆ
"งั้นที่ผ่านมายักษ์คงทำให้แม่อายมากที่มีลูกชายอย่างยักษ์น่ะ ผมขอโทษนะแม่แต่..ผมจะไม่ปล่อยมือจากน้องอีกแล้ว ผมรักเบล
