“คิดว่าพูดดีแล้วพลจะหายโกรธง่ายๆ เหรอ” ทศพลยิ่งข่มขู่ ในใจยิ้มกริ่ม หลงคิดว่าที่แฟนสาวหงอแบบนี้ เป็นเพราะกลัวจะถูกเขาขอเลิกรา ต้องนอนแห้งตายอยู่บนคาน “เปล่า... จุ๊บแค่จะบอกว่าพลพูดผิด เพราะพลน่ะเป็นได้แค่น้ำพริกถ้วยเก่าๆ ที่จุ๊บตั้งใจจะเขี่ยทิ้งนานแล้ว ส่วนเขาน่ะ ‘ตัวจริง’ เป็นผัวใหม่และผัวเดียวที่จะได้เห็นขาอ่อนของจุ๊บ ซึ่งพลไม่มีและไม่เคยมีโอกาสนั้นต่างหาก” “อีกากี! อีสารเลว! อีวันทองร้อยผัว!” ทศพลโกรธจนหน้าดำหน้าแดง ชี้หน้าด่าทออดีตคนรักที่เพิ่งทิ้งเขาหมาดๆ อย่างสาดเสียเทเสีย แล้วพุ่งพรวดเข้ามา เงื้อมือขึ้นสูงหมายจะประเคนฝ่ามือประทุษร้ายหล่อนให้หนำใจ ทว่า... นอกจากจะต้องหวดลม เพราะจิดาภาถูกมือหนาของไอ้ยักษ์ผมทองกระตุกเบาๆ ดึงเข้าสู่อ้อมอกของมันแล้ว มันยังแกล้งแหย่ขายาวๆ ออกมาสกัด ทำให้เขาสะดุดล้มหน้าคำมะจูบพื้น ยิ่งอับอายขายขี้หน้าประชาชีเข้าไปอีก ทศพลกัดฟันกรอดๆ รีบยันตัวจะลุกข