"อื้อ!" ร่างเล็กยังคงถูกตักตวงความหวานภายในโพรงปากอย่างหนักหน่วง ขณะเดียวกันร่างของเธอก็ถูกเฮียภูวินทร์ยกอุ้มขึ้นพาเดินเข้าไปในห้องนอนหรู
พรึบ
เมื่อมาถึงห้องนอนของตัวเองแล้ว เขาก็ค่อย ๆ วางร่างเล็กนอนราบลงบนเตียงนุ่ม โดยเอาตัวเองเป็นฝ่ายคร่อมเธอไว้
"แฮ่ก แฮ่ก"
ทันทีที่ริมฝีปากของตัวเองเป็นอิสระ ลินดาก็หอบหายใจออกมา ก่อนจะสูดลมหายใจเฮือกใหญ่เข้าปอด ผิดกับเฮียภูวินทร์ที่เพียงแค่ได้ลิ้มรสปากอวบอิ่มที่นุ่มนวลของหญิงสาว ความยับยั้งชั่งใจที่มีในตอนแรกมันขาดสะบั้น มือแกร่งจัดการปลดกระดุมเสื้อของตัวเองทีละเม็ดและค่อย ๆ ถอดมันออก
ถึงแม้ว่าตอนนี้สองมือของเขาจะไม่ได้สัมผัสร่างกายของลินดาเลยแม้แต่น้อย ทว่าสายตาที่เขาใช้จ้องมองเธออย่างไม่วางตานั้นมันทำให้ลินดารู้สึกเหมือนฝ่ามือหนา ๆ กำลังลูบไล้ร่างกายของเธอจนขนลุกซู่ ลินดารู้สึกได้เลยว่าเขากำลังอยากจะฉีกเธอเป็นชิ้น ๆ
พรึบ
มือแกร่งจัดการถอดเส
