หลายปีต่อมา
"แง แม่ค้าบบบ" เสียงของเด็กชายภาริชร้องงอแงดังขึ้น เด็กน้อยวัยห้าขวบกำลังทำท่าดีดดิ้นในอ้อมกอดของผู้เป็นพ่อและอ้าปากร้องไห้อย่างโวยวายเมื่อเห็นสภาพผมหน้าม้าของตัวเองในกระจกบานใหญ่
"อย่าร้องภาริช ลูกผู้ชายเขาไม่ร้องไห้" เฮียภูวินทร์เอ่ยบอกกับลูกชายตัวเองเสียงกำชับ มือข้างหนึ่งของเขาอุ้มร่างกายภาริชไว้ในอ้อมแขน ส่วนมืออีกข้างก็ใช้ปิดปากลูกชายตัวเองที่กำลังส่งเสียงร้องไห้ออกมาอยู่
"ปล่อยภาริชนะ ภาริชจะไปฟ้องแม่…แง แม่ค้าบบบ" พอเฮียภูวินทร์ได้ยินลูกชายตัวเองร้องไห้งอแงออกมาแบบนั้นเขาก็ยิ่งกอดร่างลูกชายตัวเองไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เพราะถ้าปล่อยไปมีหวังไอ้ลูกชายตัวแสบได้ไปฟ้องแม่เข้าจริง ๆ แน่ แล้วคนที่จะโดนภรรยาตัวเล็กดุก็คือเขานั่นเอง
"ฟ้องแม่ว่าอะไร พ่อก็แค่ตัดผมให้เอง"
"ก็พ่อตัดผมอะไรให้ภาริชไม่รู้อะ ไหนบอกว่ามืออาชีพไง นี่มันมิจฉาชีพชัด ๆ" ภาริชเบะปากร้องไห้ พยายามใช้มือเอื้อมไ
