"แล้วนั่นจะไปไหน" พ่อเลี้ยงรามพูดเสียงอ่อนลง เมื่อแสนดีจัดโต๊ะข้าวเที่ยงให้เขาเสร็จแล้ว และเธอทำท่าจะเลี่ยงออกไปด้านนอก
"ไปให้พ้นให้ค่ะ ไหนบอกไปไหนก็ไป" เธอพูดเสียงเรียบใส่เขา
"อยู่นี้แหละ เผื่อฉันจะเอาอะไร ถ้าฉันกินไม่เสร็จ ห้ามลุกไปไหน" เขาออกคำสั่งใส่เธอ ทำให้แสนดีต้องเงยหน้าไปมองพระลักษณ์เพื่อขอความช่วยเหลือ เธอกำลังจะทนไม่ไหว กับความเป็นประสาทของพ่อเลี้ยงแล้วนะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เมื่อกี้โกรธเหมือนเธอไปฆ่าใครตาย
"ตาราม ปล่อยหนูดีไปเถอะ อยากเอาอะไร เดี๋ยวพ่อให้ปิ๊กหยิบให้"
"ไม่เอา พ่อนั่นแหละ กับปิ๊ก จะไปทำอะไรก็ไป ไม่ต้องมานั่งเฝ้าผมกินข้าวหรอก"อ้าว! ไอ้ลูกเวร อยู่ดี ๆ มันไล่พ่อซะงั้น ที่จริงคงอยากจะอยู่กับหนูดีสองต่อสอง แต่เมื่อกี้ปากหมาไปหน่อย ผู้หญิงเขาเลยงอนไปเรียบร้อย
"งั้นพ่อว่าจะออกไปในเมืองสักหน่อย ปิ๊ก แกไปดูความเรียบร้อยในครัวไป หนูดี พ่อฝากดูพ่อเลี้ยงกินข้าวด้วยนะ"
