"แม่ครับ ลมปวดหัว" ลูกชายตัวน้อย วันนี้เล่นน้ำมาทั้งวัน จนจากที่ตัวขาวอวบอ้วน กลายเป็นสีชมพูระเรื่อ ทั้งริมฝีปาก ทั้งจมูก ก็พลอยเป็นสีที่เข้มขึ้นจากสีตัว เนื่องจากพิษไข้ เหนือฟ้ามองดูสายลมอย่างรู้สึกผิด พร้อมทั้งส่งสายตาขอโทษแสนดี
"เพราะพี่แท้ๆเลย ลูกต้องไม่สบาย พี่พาเล่นน้ำเยอะไป"
"ไม่หรอกค่ะ เด็กๆคงจะเพลินไปหน่อย ไม่ยอมขึ้นมาเอง อย่าคิดมากเลยนะคะ" แสนดีปลอบเหนือฟ้าที่กำลังทำหน้าไม่สบายใจ เธอรู้ว่าเขารักและเป็นห่วงเจ้าแฝดยิ่งกว่าอะไรเสียอีก
แสนดีคิดว่าสายลมคงจะเป็นอะไรไม่มาก แต่ปรากฏว่าคืนนั้น เด็กน้อยตัวร้อน ไข้ขึ้นสูงจนอุณหภูมิทะลุไปเกือบสี่สิบองศา คนตัวเล็กพยายามเช็ดตัวเพื่อให้ไข้ลดลง เธอพยายามแยกเด็กแฝดทั้งสอง เพราะกลัวจะติดไข้กัน แต่สายหมอกเองก็งอแง อยากอยู่ใกล้ๆสายลม ความเป็นแฝด ตัวติดกันตลอด จะให้แยกคนใดคนหนึ่งก็คงเป็นไปไม่ได้ แสนดีเช็ดตัวให้ลูกและให้กินยาบรรเทาลดไข้แต่จนแล้ว
