"ฮึก! ฮือ!"แสนดีร้องไห้สะอึกสะอื้นขณะที่เช็ดตัวให้ลูกน้อย เหนือฟ้ามองเธออย่างเป็นห่วง ทั้งๆ ที่สายลมก็ดีขึ้นแล้ว แต่คนตัวเล็กยังร้องไห้ไม่หยุด ชายหนุ่มเองก็รู้ดีว่าเกิดจากอะไร แต่เขาไม่คิดเลยว่า จะเป็นคนที่อยู่ใกล้กันขนาดนี้
ร่างสูงดึงผ้าเช็ดตัวออกจากมือของคนตัวเล็ก ก่อนจะวางมันลง และรวบเธอเข้าสู่อ้อมแขน สองมือหนาพยายามลูบศรีษะทุยสวยของเธอ ปลอบประโลมให้เธอสงบทั้งที่เขาเอง ที่เป็นคนจิตใจร้อนรุ่ม
ใช้เวลาสักพักกว่าที่ร่างบางจะหยุดร้องไห้
"แสน มีอะไรที่จะบอกพี่รึเปล่า เรื่องของพ่อเลี้ยงราม" เหนือฟ้ามองเธออย่างต้องการคำตอบ แสนดีรู้แล้วว่า วันนี้เธอคงเลี่ยงไม่ได้ ที่ผ่านมา เขาไม่เคยอยากรู้เลยว่าเธอผ่านอะไรมาบ้าง ชายหนุ่มไม่เคยสนใจ แต่ตอนนี้ถ้าเกิดอีกคนมาทวงสิทธิ์ เขาเองต้องรู้ความจริงทุกอย่าง เพื่อที่จะสามารถปกป้องเธอได้
"เขาเป็นพ่อของสายลมและสายหมอกใช่มั้ย" ไม่มีประโยชน์ที่จะโกหกต่อไป แส
