บท21เหนือภูผา

1532 คำ

ร่างบอบบางในชุดเดรสสั้นโชว์แผ่นหลังขาวเนียนเดินเข้าสถานบันเทิงขนาดใหญ่ ทุกสายตาทอดมองอย่างสนใจในความสวย "นางป่าน กว่าจะมานะแก" เสียงเรียกของเพื่อนสนิททำเอาร่างเล็กถอนหายใจออกมาอย่างรำคาญ "กูไปทะเลาะกับไอ้หมอนั้นอยู่ รำคาญมากพวกมึงรู้ไหม" "คนที่มึงหลอกเอาเงินนั้นเหรอ" "กูไม่ได้หลอก มันโง่ให้กูเอง" ป่านแก้วทรุดนั่งลงบนโซฟาด้วยความไม่สบอารมณ์ ขาเรียวตวัดขึ้นไขว่ห้างโชว์เรียวขาอ่อนขาวเนียนให้เหล่าชายฉกรรจ์ที่ทอดสายตามองอยู่ "เขาดูจริงจังกับมึงนะ" "ถ้าไม่ติดว่าโง่และรวย กูเลิกยุ่งไปนานแล้ว มึงรู้ไหมว่าเวลากูจะไปไหนมันต้องให้รายงานถี่ยิบ" "ขนาดฟังกูยังรำคาญเลย" มือเล็กรีบยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มเพื่อลดอาการหงุดหงิดในใจ หลายเดือนที่เธอยอมสานสัมพันธ์กับกฤษ มันน่ารำคาญเพราะชายหนุ่มจะคอยหวง และตามติดเธอไม่เลิก "ป่าน ผมบอกแล้วไงว่าไม่ให้มา!" กฤษเดินเข้ามาด้วยความกรุ่นโกรธก่อนจะกระชากร่างเล็กให้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม