บท24เหนือภูผา

1649 คำ

ปิ่นมุกขยับตัวก่อนจะครางออกมาด้วยความเจ็บที่ใจกลางสาว ดวงตากลมโตเปิดออก ไล่ระดับมองเห็นแผงอกกว้างกำยำไร้เสื้อผ้าที่นอนกอดเธอเอาไว้แน่น ใบหน้าหวานรีบก้มมองสภาพตัวเองด้วยใจเต้นระรัว เนื้อตัวเปลือยเปล่าใต้ผ้าห่มผืนหนา ทำเอาปิ่นมุกงุนงงไปหมด นี้เธอเสียตัวให้พ่อเลี้ยงไร่ส้มแล้วอย่างนั้นเหรอ ภาพความทรงเมื่อคืนค่อยๆ ปรากฏขึ้นในหัว เตียงที่สั่นสะเทือน เสียงครางในห้องที่ดังกระหน่ำตลอดทั้งคืน บ้าที่สุด! มือเล็กรีบดึงแขนกำยำที่กอดเอวเธอเอาไว้ออกจากตัว ภูผาครางพึมพำออกมาเมื่อถูกรบกวน ก่อนจะรีบคว่ำหน้าหลับอีกครั้ง ขาเรียวสั่นเทาค่อยๆ เหยียบพื้น ร่างบอบบางลุกขึ้นยืนด้วยความทรมาน เธอเจ็บจนน้ำตาไหล ไม่ทันได้ก้าวเดินไปยังห้องน้ำก็ทรุดกองอยู่กับพื้น "โอ้ย!" เสียงร้องของหญิงสาวเรียกชายหนุ่มที่นอนซมอยู่บนเตียงให้ลุกขึ้น พ่อเลี้ยงหนุ่มเบิกตากว้างเมื่อเห็นเมียอยู่บนพื้นห้องแบบนั้น "เจ็บมากไหมปิ่น!" ภูผ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม