บท23เหนือภูผา(NC)

1906 คำ

พ่อเลี้ยงหนุ่มรีบอุ้มหญิงสาวขึ้นมาบนห้อง ดวงตากลมโตที่แดงก่ำตวัดตามองอย่างโกรธเคือง ก่อนจะยกมือเล็กมาลูบใบหน้าไปมาเมื่อรู้สึกเจ็บจากการโดนแรงกระแทก "ไหนดูหน่อย เจ็บมากไหม" คนที่มั่นหมายไว้อย่างดีว่าจะมาจัดการยัยตัวแสบรีบเดินดุ่มมาดูหญิงสาวบนเตียง ข้างแก้มขาวเนียนเต็มไปด้วยรอยแดงจนภูผารู้สึกผิดไม่ใช่น้อย "ปิ่นเจ็บนะ แล้วก็มึนหัวมากด้วย" คนเมาโวยวายออกมา เธอหันใบหน้าให้ชายหนุ่มดูอย่างออดอ้อน จนร่างสูงรีบก้มลงจูบสัมผัสไปแผ่วเบาอย่างอ่อนโยน "ขอโทษ" "หล่อจัง" ปิ่นมุกมองคนตรงหน้าตาหวานเชื่อม เธอลูบไล้ใบหน้าหล่อคมคายช้าๆ อย่างไร้สติ ทำเอาพ่อเลี้ยงหนุ่มร้อนรุ่มขึ้นมาในใจ เขาเบิกตากว้างอีกครั้งเมื่อหญิงสาวค่อยๆ ปลดเสื้อผ้าที่คลุมกายของตัวเองออก ร่างขาวเนียนปรากฏตรงหน้า สองอกอวบที่ใหญ่เกินตัวลอยเด่นอย่างท้าทาย ภูผากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะที่จะไม่รู้สึกรู้สากับอะไรแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม