“แพมได้ยินจากพี่ปรัชญ์กับพี่ป๋องว่าฌอนกลับมาแล้ว จริงหรือเปล่าคะพี่วิทย์”
ศุภางค์ซึ่งก่อนหน้านั้นใกล้จะเลิกเรียนเธอได้รับโทรศัพท์จาก ปรัชญ์ที่โทรมาบอกว่าวันนี้เจอกับฌอนรีบแวะมาหารวีวิทย์ที่วีเจโมเดลลิ่งทันทีที่เลิกเรียนแล้วในตอนเย็นก็ปรี่เข้าหาคนที่เธอถามทันที
“จริง...แต่พี่บอกใครไม่ได้ว่าเขาไปไหน” รวีวิทย์ตอบ แล้วรีบเดินหนีห่างจากศุภางค์ทันที จำได้ว่าคราวที่แล้วแม่ตัวแสบมาถามหาฌอนกับเขา พอได้รับคำตอบทำนองเดียวกันนี้ แม่เจ้าประคุณก็บันดาลโทสะคว้าคอเสื้อเขาขยำซะ แถมดึงเนกไทแน่นจนเขาแทบจะขาดอากาศหายใจตาย
“พี่วิทย์! แต่เราต้องรีบเจอฌอนนะคะ จะได้อธิบายเรื่องพวกนั้นเสียที”
หญิงสาวจ้องมองคนอมพะนำตาดุ รวีวิทย์ก็รู้เรื่องที่ฌอนเข้าใจ รุจรวีผิดดีอยู่แล้ว ช่างเป็นพี่ชายที่ใจดำเหลือเกิน ไม่คิดจะช่วยน้องสาวตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว
รวีวิทย์มีสีหน้าหนักใจในยามที่ต้องปฏิเสธ “ไม่ได้จริงๆ แพม พี่ต้องร
