ตลอดสัปดาห์ต่อมานั้น คนที่ตอนนี้กำลังว่างงานก็เอาแต่มาหาเธอทุกๆ วัน เช้าบ้างสายบ้างตามแต่อารมณ์ของเขาจนรุจรวีเดาไม่ถูก แต่ที่แน่ๆ เขามักจะป่วนเธอจนไม่เป็นอันทำงานเลยทีเดียว จ้องแต่จะแกล้งโน่นแกล้งนี่จนเธอไล่กลับบ้านไปก็หลายครั้ง ขู่เขาว่างานเธอจะไม่เสร็จและเธอจะไม่ยอมแต่งงานก็หลายหน จนคนขี้อ้อนยอมรามือในการกลั่นแกล้งเธอ
แต่ก็ใช่ว่าเธอจะแกล้งเขาอย่างเดียว อย่างน้อยถ้าว่างๆ หรือคิดอะไรไม่ออก เธอก็ยอมพูดคุยกับเขาอยู่บ้างนั่นแหละน่า...อย่างเช่นตอนนี้ รุจรวีละมือจากแป้นคีย์บอร์ด หันมามองคนที่ตอนแรกนั่งอยู่ดีๆ แล้วเริ่มเลื้อยลงนอนบนโซฟาตัวใหญ่ ที่ประจำของศุภางค์ซึ่งพอเห็นฌอนแวะมาหาเธอบ่อยๆ ก็เริ่มหายหน้าหายตาไป ใช่ว่าเธอจะมีแฟนแล้วลืมเพื่อนนะ แต่เพื่อนต่างหากที่ทิ้งเธอไป! สายตาของนายแบบหนุ่มจับจ้องไปยังจอโทรทัศน์แอลซีดีของเธอที่ตอนนี้กำลังฉายภาพยนตร์เรื่องโปรดของเธอที่เขาค้นออกมาดู มันเป็นหนังแ
