“หัวเราะเยาะ...เค้าเหรอ” หนูอัญที่พอมีแรงเอ่ย เธอพยายามเปล่งเสียงออกมาสลับกับการหอบหายใจที่ร่างกายยังต้องการอากาศอีกมาก
“ฉันเคยทำแบบนั้นกับหนูอัญที่ไหนกัน...” ชอว์ที่ไม่ได้อ่อนเพลียเท่า หนูอัญเสียงตอบกลับของเขามั่นคงยิ่งนัก
“ชอว์...” พรึ่บ! หนูอัญขยับพลิกตัวนอนตะแคงข้าง สายตามองเข้าไปในดวงตาสีเทา ถึงเวลาที่เธอต้องเจรจากับเขาแล้ว “จะให้เค้าอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน...ตื่นมาตอนเช้าและรอฟ้ามืด และจบด้วยสิ่งนี้” อย่างหลังหนูอัญหมายถึงเซ็กส์ระหว่างเขากับเธอ ชอว์เคร่งเครียดเล็กน้อย เขาคาดการณ์ไว้อยู่แล้วว่า หนูอัญคงไม่อยู่ในกิจวัตรแบบนี้ได้นานนัก แต่นี้มันยังไม่ถึงสัปดาห์เธอก็ไม่ต้องการแล้วเหรอ
“อดทนก่อน...”
“แล้วเมื่อไหร่...” หนูอัญเร้าหรือ เธอทนไม่ได้แล้วจริงๆ ชีวิตแบบไม่กี่วันที่ผ่านมา สมองเธอจะเสื่อมเพราะไม่ได้ใช้มันให้ถูกที่ถูกทาง
“จนกว่าฉันจะขึ้นเป็นกษัตริย์...” !!!! หนูอัญตกใจทั
