นุชภายังไม่สาแก่ใจ หล่อนสั่งอาหารกลับไปกินที่บ้านด้วย เอาไปฝากคนรับใช้และหมาแมวที่เลี้ยงเอาไว้ที่บ้านทั้งหมด
บิลค่าอาหารที่ถูกเรียกเก็บมาถึงแดนไทย ทำให้เขาถึงกับอึ้งไป เขามีเงินเยอะไม่ได้ขี้เหนียวหรือขี้งก แต่เขาก็สงสัยว่าหล่อนกินข้าวคนเดียวทำไมถึงได้สั่งอาหารเยอะแยะขนาดนี้
ไม่ทันให้ต้องคิดอะไรต่อ เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น แดนไทยเห็นว่าเป็นเบอร์โทรศัพท์ของนุชภา เขาก็กดรับในทันที
“พี่แดนคะ บิลค่าอาหารคงถึงมือพี่แล้วนะคะ”
“ทำไมแพงขนาดนี้ล่ะ”
“ภาเหงาค่ะ นั่งกินข้าวคนเดียวก็เลยเชิญคุณพ่อกับคุณแม่มากินด้วย เพื่อน ๆ ของภาอยู่แถวนั้นพอดีก็เลยมานั่งกินด้วยกันค่ะ ภายังช่วยให้พี่ได้ทำบุญทำทานอีกนะคะ”
“ยังไง” แดนไทยเอ่ยถามเสียงเข้ม เขารู้สึกว่านุชภาแสบใช่เล่น
“ภาสั่งใส่กล่องไปให้คนใช้ที่บ้านด้วยค่ะ บอกว่าพี่เลี้ยงอาหารเย็น ถือว่าพี่ได้ทำทานก็แล้วกันนะคะ เห็นหน้าหมอง ๆ น่าจะไม่ค่อยได้ทำบุญท
