คนที่เกริ่นคล้ายกับตัวเองจะยกธงขาวยอมแพ้ เมื่อเข้ามาในห้องฟาริสาก็สลัดเสื้อผ้าลงตะกร้าเดินตัวเปล่าเข้าห้องน้ำ นอนแช่ในอ่างน้ำเพื่อผ่อนคลาย ดวงตากลมโตทอดมองไปเบื้องหน้าอย่างไร้จุดหมาย สุดท้ายก็หลับตาลงเพื่อยุติความคิดอันฟุ้งซ่านของตัวเองลงซะ
ฟาริสาไม่อยากคาดหวัง ไม่อยากตั้งความหวัง เพราะเธอกลัวความผิดหวังที่จะเกิดขึ้น ซึ่งแน่นอนว่าต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน หากเธอยังหวังให้ปรานต์มาชอบเธออย่างที่เธอตั้งใจไว้ในตอนแรก ต่อไปนี้เธอจะหยุดวิ่งและค่อยๆ ถอยหลังออกห่างทีละก้าว บางทีอาจจะทำให้เธอเห็นอะไรมากขึ้นก็ได้ อาจจะทำให้เธอเห็นองค์ประกอบอื่นมากขึ้น ไม่ใช่เห็นแค่ปรานต์เป็นจุดโฟกัสเดียวเหมือนที่ผ่านมา
แม้มันจะยากที่จะต้องตัดใจ แต่เธอเชื่อว่าเธอทำได้เพราะเธอคือฟาริสาคนเก่ง การเลิกรักใครสักคนไม่ใช่เรื่องง่าย แต่การหลับหูหลับตารักคนที่พร่ำพูดใส่หน้าว่าเขาไม่เห็นค่าเธอ เท่ากับเธอกำลังปล่อยให้เขาเหยียบย
