ตอนที่ 75
เรือนกายของดีเลียนลุกโชนไปด้วยไฟกัลป์กับภาพตรงหน้าที่ได้เห็น กรามกระด้างขบกันแน่น ดวงตาลุกโชนด้วยไฟแห่งความหึงหวง เขาพยายามสงบสติอารมณ์ พยายามบอกตัวเองว่ามินรญาเป็นแค่ลูกไก่ในกำมือของเขาเพียงเท่านั้น หล่อนไม่มีสิทธิ์ ไม่มีเสียงใดๆ เพราะแม้แต่ลมหายใจของหล่อนมันก็ยังเป็นของเขา แต่ดีเลียนก็ทำได้ไม่ดีนัก เมื่อกายหนุ่มที่กำลังย่างเข้าไปหยุดเบื้องหน้าของคนทั้งคู่สั่นเทิ้มไปด้วยความเดือดดาล
“พ่อของนายกำลังตามหาอยู่นี่ร็อบ เห็นว่าจะให้ไปช่วยตัดกิ่งไม้หน้ารั้ว”
ดีเลียนกัดฟันเอ่ยเสียงราบเรียบกับลูกชายคนสวนที่มีอายุอานามไล่เลี่ยกับภรรยาของตัวเองแผ่วเบา ใบหน้าหล่อลากดินของเขาปั้นยิ้มกระจ่าง ทั้งๆ ที่ภายในอกจวนเจียนจะระเบิดอยู่ร่อมร่อ
“ครับ คุณชายใหญ่”
คนพูดวางมือจากต้นไม้เล็กๆ ตรงหน้าที่ตัวเองกับนายหญิงของบ้านกำลังช่วยกันรดน้ำพรวนดินอยู่ทันที จากนั้นก็รีบเดินจากไป ทิ้งให้มินรญาอยู่เผช
