บทที่ 34 ซม

1760 คำ

“แวะไปน่ะไปได้ แต่อยู่ ๆ ให้ฉันแวะไป คุณเคทจะไม่ตกใจเอาเหรอ” (ก็คนมันเป็นห่วง คุณเคทเล่นเงียบหายไปเลย ไหน ๆ แกก็ไปแถวนั้นแล้ว) “เออ เดี๋ยวคุยกับคุณหนึ่งก่อนนะ” น้ำขิงวางสายน้ำชาไปก่อนจะหันไปคุยกับเจ้านายหนุ่มสุดหล่อที่กำลังนั่งจิบกาแฟโชว์สาวๆ ตาน้ำข้าว “คุณหนึ่งคะ” “ว่าไงคุณน้ำขิง” หนึ่งเอ่ยออกมาพร้อมวางมาดอย่างเท่ “น้ำชาอยากให้เราแวะไปเยี่ยมคุณเคทที่บ้านน่ะค่ะ บ้านคุณเคทอยู่แถวนี้ จะเป็นไปได้ไหม..” “ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ถ้ามากับผม ผมบอกคุณกี่ครั้งแล้วน้ำขิงว่าคนแบบผมไม่เคยทำอะไรไม่ได้” เจ้านายของเธอเอ่ยเสียงหล่อ จนน้ำขิงมองบน “สรุปว่าไปได้ใช่ไหมคะ” “ได้สิ คุณเคทก็เป็นเพื่อนของพวกเรา ดีซะอีกจะได้ชวนไปดินเนอร์ ตอนนี้คุณเคทก็หย่าแล้ว ผมน่าจะยังพอมีโอกาส” “นี่คุณหนึ่งยังไม่ปล่อยวางอีกเหรอคะ” “ปล่อยวางเรื่องอะไร” “เรื่องผู้หญิง” “ทำไมผมต้องปล่อยวาง คนแบบผม ยังไงก็ต้องมีคู่ครอง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม