เช้าวันเสาร์ที่แสนสดใส วันนี้เคทมีนัดฝากครรภ์ หญิงสาวตื่นนอนแต่เช้าตรู่อาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดออกกำลังสบายๆ สวมทับด้วยเสื้อคลุมตัวใหญ่เพราะหลังพบคุณหมอเสร็จก็แวะไปเล่นพิลาทิสสักหน่อย
เคทเดินออกมาจากแมนชั่นเพื่อตรงไปยังรถสปอร์ตหรูที่จอดไว้
จะว่าไปการตั้งครรภ์ไม่ใช่ปัญหาของเธอเลย เธอทำทุกอย่างได้ปกติ แต่ทว่ามันก็มีรายละเอียดหลายอย่าง แบบที่ว่าถ้ามีคนอยู่ข้างๆ คงจะช่วยแบ่งเบาได้ดี…แต่เธอก็ไม่มีใคร… อยู่ ๆ เคทก็คิดถึงวีวิทย์กับครอบครัวของเขา
จริง ๆ ไม่ใช่แค่อยู่ ๆ เพราะเธอคิดถึงพวกเขาทุกวัน…เคทใจร้ายเกินไปหรือเปล่าที่ไม่ยอมบอกเรื่องท้อง คุณปู่จะเสียใจแค่ไหนที่ไม่เคยได้เจอหน้าเหลน ไหนจะคุณพ่อคุณแม่ที่ก็ดีกับเธอเหลือเกิน
พอเอาตัวเองออกมาจากตรงนั้นก็คิดว่าไม่เป็นไร…แต่ตอนที่อยู่ตรงนั้นมันไม่ได้เลย ถ้าลูกต้องเกิดมาในบรรยากาศที่พ่อกับแม่หมางเมินกันคงแย่น่าดู อีกอย่าง…พี่วิทย์เองก็ไม่เคยบอกเธอเลย
