หลายวันต่อมา_
"วันนี้มีเรื่องอะไรเหรออัย ทำไมลูกต้องพาพวกเขาเข้ามาเต็มบ้านเราไปหมด" รังรองรีบกระซิบถามทางลูกสาว ขณะที่ปอร์เช่พาบุพการีอย่างนามิและคาเรน ทำให้บ้านบรรยากาศสงบกลายเป็นน่าหวั่นเกรง จากระดับมาเฟียรุ่นใหญ่
"คือเขาอยากจะมาคุยกับพ่อค่ะ ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไรเลยนะ" ฝ่ายลูกสาวรีบจับมือบิดาและพี่ชาย
"ผมจะมาสู่ขออัยวาครับ" ปอร์เช่ใช้น้ำเสียงสุภาพเป็นครั้งแรก วางท่ามาดนิ่งให้ทางฝ่ายครอบครัวอัยวาไม่รู้สึกกดดัน
"สู่ขอ? หมายความว่าไง" อัฐรีบถาม
"คือทางเราจะมาสู่ขอให้หนูอัยวาไปเป็นสะใภ้ค่ะ เด็กทั้งสองคบหากันจนอยากสร้างครอบครัวแล้ว" นามิบอก หันมองทั้งลูกชายและหญิงสาวที่ปอร์เช่รัก
"แฟนเราเหรอ ไปคบกับเขาได้ยังไงแล้วตอนไหนทำไมพ่อไม่เห็นรู้เรื่องเลย" รังรองถาม คนเป็นพ่อย่อมกังวลเผื่อลูกสาวถูกบังคับใจ
"นานหลายปีแล้วค่ะ แต่เรื่องมันยาวนิดนึง" อัยวาเอียงตัวไปกระซิบบอก เธอรู้สึกกระด้าง
