หนึ่งเดือนต่อมา_
"อยากใช้อะไรอีก?" น้ำเสียงเข้มเอ่ยถามคนท้อง ขณะที่อยู่ในครัวบ้านของบิดาอัยวา เพราะเขาจะพาเธอกลับมาตามคำเรียกร้องให้ลูกสาวนอนบ้านบ้างอาทิตย์ละครั้ง ซึ่งเขาก็เข้าใจในความรักของพ่อและลูก
ยกเว้นเขาที่ตอนนี้เสมือนคนใช้ของอัยวา ไม่ว่าจะอยากได้อะไรหรือต้องการสิ่งไหน ต้องเอ่ยเรียกชื่อเขามากกว่าจะทำเอง
"แค่จะให้ช่วยล้างผักเองนะ เดี๋ยวนี้อัยเรียกนิดเรียกหน่อย มีโมโหใส่ด้วย" เสียงหวานแสร้งเอ่ยตัดพ้อ แกะถุงผักนานาชนิดใส่ในตะกร้า เตรียมเปิดน้ำล้างทำความสะอาด
"เราเรียกพี่กี่รอบแล้วนะวันนี้ สงสัยพี่ต้องคิดบัญชีบ้างแล้วล่ะ" มือหนาหยิกแก้มป่องเบาๆ ให้หายหมั่นเขี้ยว
"คิดบัญชี...หมายถึงเอาเงินเหรอ พี่ปอร์เช่ก็รู้ว่าอัยต้องเอาเงินของพี่ปอร์เช่มาจ่ายอยู่ดี"
"แน่นอน..พี่ถึงไม่คิดบัญชีเป็นเงิน"
"แล้วจะคิดเป็นอะไรคะ?"
"เรื่องบนเตียง" ร่างสูงเกินแปดสิบเซนติเมตรก้มลงมากระซิบบอกข้างหูบา
