2. ไม่คิดจะมอง
860 คำ
Night Club
แสงไฟสลับสีเข้าจังหวะดนตรี พานักท่องเที่ยวกลางคืนลุ่มหลงออกแรงเต้นสนุกครึกครื้น ต่างจากอีกโซนนึงชื่นชอบการดื่ม มักสนใจพูดคุยเน้นเรื่องสาระและแลกเปลี่ยนความคิด
"น้องคนนี้เพิ่งมาทำงานคืนแรกเลยเหรอ คิดจะไปต่อกับพวกพี่สักหน่อยไหม" ชายนักดื่มบอกทางอัยวา หลังผู้จัดการร้านแนะนำสาวเสิร์ฟคนใหม่ ใบหน้าสวยรวมถึงสัดส่วนในวัยน่าค้นหา
"อัยวาไม่สะดวกค่ะ ให้ดูแลพวกพี่ๆ ที่นี่ดีกว่านะคะ" เสียงหวานบอก รีบจับขวดเครื่องดื่มรินเทเอาใจลูกค้า สลับมองทางเพื่อนสาวที่ตั้งใจมาทำงานนี้กับเธอ
"แล้วน้องคนนี้ล่ะจ๊ะ สนใจไปต่อกับพี่แทนเพื่อนเราไหม"
"น้ำหนาวก็ไม่สะดวกค่ะ พวกพี่ๆ ให้น้ำหนาวดูแลตอนมาร้านดีกว่านะคะ"
"น่าเสียดายจัง มีเด็กใหม่มาแต่ไม่ไปต่อสักคน"
"ถ้าพวกพี่ๆ อยากได้คนไปต่อ งั้นอัยวาไปเรียกมาให้รู้จักดีไหมคะ" ร่างบางชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำตัดผิวขาวนวลผ่องเตรียมจะลุกขึ้น
"ไม่ต้องหรอก แค่มีน้องอัยวากับน้องน้ำหนาวอยู่ด้วย พี่ว่าแค่นี้ก็พอทั้งคืนแล้วจ้ะ"
"ค่ะ อัยวากับน้ำหนาวจะคอยดูแลพวกพี่ๆ นะคะ" เธอตอบกลับเสียงหวาน รู้ดีว่างานบริการต้องเอาใจใส่ลูกค้า แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาของคนที่ผ่านมาสารพัดงาน
"เครื่องดื่มหมดแล้ว รับเพิ่มไหมคะ" น้ำหนาวถามขึ้น
"ได้จ้ะ เอามาอีกสักห้าขวดเลยนะ"
"ค่ะ เดี๋ยวอัยไปเอาให้ดีกว่า มันหนักน่ะเดี๋ยวน้ำหนาวถือไม่ไหว" เธอเลยอาสาแทนเพื่อนสนิทเอง ในตอนแรกที่นำมาเสริมลูกค้าน้ำหนาวเป็นฝ่ายมือมาก่อน
สองเล็กในส้นสูงเกือบห้านิ้วรีบก้าวเดินไปตามทางจากผู้จัดการร้านบอก ก็พยามเลี่ยงไม่ให้ชนนักท่องราตรีคนอื่น ช่วงเวลากลางดึกเริ่มคับแน่นถึงขั้นเบียดเสียดกัน
หมับ!
"เธอ! เธอทำของร่วงน่ะ" เสียงพนักงานชายคนนึงบอก พร้อมกับชี้นิ้วไปยังสิ่งของเป็นเล่มสมุดขนาดเล็ก
"อ่อใช่...ขอบใจนะ"
"พวกมึงมาช้ากันจังว่ะ! ปล่อยกูดื่มก่อน ถ้ามันหมดไม่ต้องมาสวดกูนะรอบนี้!" ในจังหวะนั้นที่เธอจะย่อตัวลงไปเก็บสมุด ก็ถูกปลายเท้าแกร่งเตะเฉียดแขนเรียวไปอย่างจัง ราวกับเดินไม่มองคนรอบข้าง
"ไม่คิดจะมองหน่อยเหรอเนี้ย!" เสียงหวานบอก เธอเห็นตอนเขาเดินไปไกลแล้วว่าอีกฝ่ายกำลังสนทนาทางโทรศัพท์ คงเป็นเหตุให้เดินไม่มองทางจริงๆ
"อัยวาของที่สั่งได้แล้ว คืนนี้ดูแลลูกค้าให้เต็มที่นะ ทางนั้นต้องทิปหนักจริงถึงไปนั่งได้นะ" พนักงานเคาน์เตอร์บาร์บอก
"อ้อ...."
"บาร์นี้มีแต่คนรวยๆ ก้มหน้าก้มตาทำตามเถอะ จะได้มีเงินกลับบ้าน"
"ขอบใจนะ" สองมือบองบางรีบยกถาดเครื่องดื่ม มันค่อนข้างหนักสำหรับผู้หญิงตัวเล็กนิดเดียว ซึ่งเธอก็พยามแบกมันมาให้ได้
เธอโชคดีที่มีเพื่อนสาวอย่างน้ำหนาวมาทำงานด้วยกัน ถึงสถานะทางบ้านอีกฝ่ายจะไม่ย่ำแย่เท่าไหร่นัก
"พวกลูกค้าไปไหนหรอน้ำหนาว?" พอเธอเดินกลับมาที่โต๊ะ พบเพียงเพื่อนสาวช่วยเก็บขยะแล้ว
"พวกพี่เขารีบอ่ะ แต่จ่ายทิปให้พวกเราด้วยนะอัยวา เดี๋ยวเราเอาไปแบ่งกันเนอะ" คนบอกมีท่าทางดีใจ
"แล้วเครื่องดื่มพวกนี้ล่ะ จ่ายเงินแล้วไม่กินไม่เสียดายหรอ"
"จำตอนที่พี่จูดี้บอกพวกเราได้ไหม ถ้าลูกค้ากินไม่หมดเราเอาไปแลกตังค์คืนได้"
"งั้นก็แสดงว่าคืนนี้พวกเรารวยเลยสิ!" อัยวารีบพุ่งมากอดเพื่อนสาว หากตีเป็นเงินไม่กี่ธนบัตรมันก็มากกว่าค่าจ้างอีกหลายคืน
"เย้!"
"งั้นเรารีบเคลียร์โต๊ะนี้ ไปต่ออีกโต๊ะนึงกัน"
"โอเคเลย"
ตึก!
"สาวๆ อย่าเพิ่งใจร้อนไปนะ โต๊ะนั้นไม่เหมาะกับเด็กใหม่หรอก" จูดี้เป็นสาวประเภทสองตัวล่ำบึก ดึงแขนอัยวากับน้ำหนาวถอยหลัง ในตอนที่พวกเธอเตรียมจะไปต้อนรับกลุ่มคนที่เดินเข้าโซนมา
"โต๊ะนั้นมีคนดูแลประจำใช่ไหมคะ" เสียงหวานถาม เธอเห็นลูกค้าเพียงด้านหลังมีบอดี้การ์ดคุมเข้มอยู่รอบตัว
"เราเพิ่งมาใหม่ก็ดูๆ ไปก่อนล่ะกัน ไปทางโน้นก็ได้นะ ที่นั่งข้างลูกค้าทางนั้นยังว่างอยู่"
"ไปทางนั้นก็ได้เนอะอัยวา" น้ำหนาวรีบดึงแขนเพื่อนสาว
"ตกลงเลย" ร่างบางเดินตามพร้อมเพื่อนรัก ไม่ได้เหลียวมองไปทางโซนวีไอพีแล้ว ยกเว้นว่าทางนั้นดันมองมาจุดพอดี
"ไม่ได้นะจูดี้ เราจะไม่ปล่อยเด็กใหม่เด็ดขาด!"
..........................
- ผู้เขียน
