บ้านอัยวา_
"แสดงว่าพี่อัฐยังไม่กลับมาแน่เลย ไม่งั้นพ่อคงไม่มานั่งเฝ้าตรงประตูอย่างนี้หรอก" อัยวาพูด ยามที่รถยนต์ของพี่ชายเพื่อนสาวแล่นจอดหน้ารั้วบ้าน ทำเธอนึกห่วงใยในความรู้สึกของบิดา
"พี่โทรไปมันก็ไม่รับนะ ปกติต้องโทรกลับมาแล้วนี่" พิชญ์บอก เหลียวมองใบหน้าสวยผ่านกระจกหลัง นั่งข้างกับน้องสาวเขาอยู่
"น้ำหนาวว่าอัยลองไปถามพ่อดูก่อนไหม เผื่อจะโทรกลับมาแล้ว อาจจะกำลังเดินทางอยู่นะ"
"จริงด้วยเนอะ อัยก็มัวแต่คิดไปเรื่อย" ร่างบางรีบเร่งก้าวเท้าลงจากรถก่อน เพราะเธอก็ไม่เห็นรถมอเตอร์ไซค์คู่ใจของพี่ชายจอดในรั้วบ้าน
"วันนี้เลิกเรียนไวเหรอลูก นี่ยังไม่เย็นเท่าไหร่เลยนะ" รังรองพูด
"ที่มหาลัยมีกิจกรรมของอธิบดีค่ะ เลยให้นักศึกษาทยอยกลับไว" เธอรีบไปจับรถเข็นดันให้บิดาลงมาข้างล่าง มีน้ำหนาวและพิชญ์รีบพนมมือทำความเคารพ
"ไม่เจอกันนานเลยนะพิชญ์ สบายดีไหม"
"สบายดีครับ แต่ผมเจอไออัฐบ่อยแสดงว่ามั
