เคล้ง~
โครงหน้าหล่อเหลาเผยความโมโห ขบกัดฟันกรามจนขึ้นปูดโปน ไร้การสนใจหัวเข็มขัดราคาแพงร่วงหล่นตรงพื้น
"ที่เธอพูดมามันหมายความว่าไงอัยวา!" เสียงเข้มพูดดุดัน เมื่อยืนด้านหลังสองพี่น้องได้ยินทุกประโยคสนทนาชัดเจน
"เพราะอัยวาเห็นมึงทำร้ายคนไง แล้วน้องกูก็กลัวว่ามึงจะมาทำร้ายคนในบ้าน! ขนาดคนแก่พวกนั้นมึงยังไม่เว้นเลย!" อัฐบอก ดึงแขนน้องสาวไปยืนข้างหลัง
"เป็นเธอสินะที่ยืนหลังรถคันนั้น!" เขาเห็นเพียงรองเท้าผ้าใบคู่นึงของคนที่ยืนหลบหลังรถยนต์คันเก่า เป็นคนน่าสงสัยที่โทรแจ้งตำรวจ ทำพวกเขาวุ่นวายอยู่พักใหญ่
"อัยขอโทษ..." อัยวาบอกเสียงคลอน กลัวว่าเขาจะโมโหร้ายขึ้นมาอีกแล้วมีผลต่อคนในบ้าน
"จะไปขอโทษมันทำไม มันเป็นนักเลงนะอัย ทำได้แต่คนไม่มีทางสู้!"
หมับ!
"มึงไม่ได้รู้ดีเรื่องของกูอย่าเสือก!" ร่างสูงพุ่งไปกระชากคอเสื้ออัฐ แทบชนร่างบางกระเด็นไปหกล้ม
"อย่าทำอะไรพี่อัฐนะคะ ถ้าจะทำก็ทำอัยเลย อัยเป
