บทที่ 65 ดินกับคำเหม่ย

1320 คำ

"อื้ม..." ปักษ์ตัดใจถอนริมฝีปากออกมาหลังจากใช้เวลาเนิ่นนานในการดื่มด่ำรสจูบหนักหน่วง เป็นจังหวะเดียวกันกับที่คุณปักษิณาเดินออกมาจากห้องนอนและบังเอิญเห็นหนุ่มสาวกำลังพลอดรักกัน นางได้แต่คลี่ยิ้มมีความสุขและเดินลงไปยังชั้นล่าง พ่อเลี้ยงหนุ่มมองตามหลังมารดาสลับกับภรรยาสาวสวยพร้อมกับคลี่ยิ้มออกมา "ไปต่อกันดีกว่าครับ" "กลางวันแสกๆเลยนะคะ เมื่อคืนก็เกือบทั้งคืน พริมทนพ่อเลี้ยงไหวได้ยังไงก็ไม่รู้" "ก่อนจะต่อบนเตียง ผมคงต้องใช้เวลาทำแผลให้พริมสักสองชั่วโมง ขอโทษจริงๆนะครับที่ทำให้เป็นแผลแบบนี้" "ไม่ใช่ความผิดของคุณปักษ์เลยนะคะ" "เป็นความผิดของผมครับ ผมไม่ควรให้เขาเข้ามาในบ้านเราแต่แรก" "ควรค่ะ เพราะการที่คุณอนุญาตให้คุณมาริสสาเข้ามาในพักในบ้านของเราได้ มันเป็นการพิสูจน์ให้พริมเห็นชัดเจนว่าคุณไม่มีความรู้สึกอะไรกับผู้หญิงคนนี้แล้วจริงๆ" พริมพิจิกายิ้มละมุนให้สามีหนุ่ม ปักษ์รู้สึกปลื้มปริ่ม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม