ภูวิน.... ตอนนี้ผมกับปันปันเราเที่ยวกันที่เชียงใหม่ ผมจองบ้านพักเอาไว้ซึ่งบ้านพักหลังนี้โอบล้อมไปด้วยต้นไม้ภูเขาและแม่น้ำลำธารไหลผ่านด้านหลังบ้านพี่พักแห่งนี้อยู่ห่างจากตัวเมืองไกลพอสมควรไม่มีร้านสะดวกซื้อและที่สำคัญก็คือไม่มีร้านขายยา หึ หึ หึ "ว๊าววว สวยจังเลยอ่าาวิน" ปันปันเอ่ยด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเมื่อเราเข้ามาในตัวบ้าน "ชอบมั้ย" "ชอบสิชอบมากเลย เค้าเคยฝันไว้นะว่าอยากมีบ้านที่อยู่กลางธรรมชาติแบบนี้ซักหลังนึงเอาไว้มาเที่ยวพักผ่อนเวลาเบื่อๆ" "อยากได้ก็ซื้อสิ" "พูดง่ายเนอะเค้าจะเอาเงินทีไหนซื้อ" "ลืมไปแล้วเหรอครับเมียว่ามีผัวรวยอยากได้อะไรก็บอกเดี๋ยวป๋าจัดให้" "ค่าาา คุณชายวินสายเปย์" จากนั้นปันปันก็เดินไปดูห้องนอนผมก็เดินตามเข้าไปพร้อมกับจัดการล็อคประตูห้อง "วิวสวยมากเลยดูสิเห็นทะเลหมอกด้วย" ปันปันชี้ไปที่วิวด้านนอกที่ตอนนี้มีทะเลหมอกปกคลุมอย่างสวยงาม ผมเดินไปกอดปันปันจากทางด้านห