เวลาต่อมา...
ภูวิน....
"มึงเป็นอะไรวะไอ้วินชวนกูมาแดกเหล้าแท้ๆ แต่ตัวมึงกลับมานั่งทำหน้าเครียด" ผมชวนไอ้ต้อมมากินเหล้าที่คอนโดเพราะเครียดเรื่องปันปัน
"เปล่าไม่มีอะไร" ผมปฏิเสธทั้งที่ตอนนี้ในหัวผมคิดถึงแต่เรื่องปันปันคิดถึงเรื่องที่เรามีอะไรกันแล้วปันปันไม่ยอมให้ผมรับผิดชอบแล้วไหนจะเรื่องที่ไอ้พี่บาสมาเยี่ยมแล้วไล่ผมกลับเหมือนผมโดนฟันแล้วทิ้งเลยว่ะ แม่งเอ้ย
"แน่ใจ"
"อืมมดิ"
"โอเคไม่มีอะไรก็คือไม่มีอะไร ว่าแต่มึงกับพี่เบลนี่ยังไงวะถ่านไฟเก่าคุเหรอวะเพื่อน"
"คุห่าไรไม่มี"
"ก็พี่เบลมาหามึงถึงคณะแล้วมึงก็ยังอาสาไปส่งพี่เบลอีกแบบนี้ไม่ให้กูคิดได้ไงวะ"
"แต่มึงก็รู้ว่าพี่เบลมีลูกแล้วแล้วลูกเค้าไม่สบายกูก็เลยไปส่งก็แค่นั้นไม่มีอะไร" ผมยังไม่ได้บอกไอ้ต้อมเรื่องที่ผมชวนพี่เบลมาอยู่คอนโด
"แล้วไงวะมีลูกแต่ไม่มีผัวป่ะ??"
"มึงคิดว่ากูกับพี่เบลจะกลับมาเอากันงั้นดิ"
"อ้าวก็ตอนนั้นกูเห็นมึงแคร์พ
