ภูวิน....
"วินฉีดยาเป็นด้วยเหรอ" คนตรงหน้าถามด้วยใบหน้าสงสัยปนเอ็นดู ปันปันคงไม่เข้าใจความหมายที่ผมพูดสินะเอ๊ะหรือว่าเข้าใจแต่แกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ
"แล้วเธออยากหายป่วยหรือเปล่าล่ะ" ผมถามอย่างหยั่งเชิง
"ถ้าไม่ต้องกินยาแล้วหายป่วยก็...ลองดูก็ได้>เวลาต่อมา...
ปันปัน...
ตอนนี้ฉันเปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างของวินโดยที่ฉันก็ไม่รู้ว่าวินถอดเสื้อผ้าฉันออกตั้งแต่เมื่อไหร่ตอนไหนรู้ตัวอีกทีตัวฉันก็ไม่มีเสื้อผ้าติดกายเลยสักชิ้นเดียวอาจจะเป็นตอนที่ฉันกำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสของวินที่มอบให้ มันเป็นสัมผัสความรู้สึกแปลกใหม่อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
"อื้อออ วิน" ฉันครางเบาๆ เมื่อวินซุกใบหน้าลงมาที่ซอกคอพร้อมกับดูดเบาๆ จนฉันสยิวไปทั่วร่างกายแต่วินไม่ได้ทำแค่นั้นวินขยับริมฝีปากลงมาจูบที่ไหล่ของฉันเลื่อนลงมาจูบดูดเลียหน้าอกคู่โตก่อนจะไล่ลงมาถึงหน้าท้องแบบราบของฉันพร้อมกับจูบพรมไปทั่ว
จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ
