วันจันทร์
สถาบันศึกษา
ทุกคนต่างใช้ชีวิตปกติเช่นเดียวกับพลอยใส ถึงแม้ช่วงนี้เธอจะไม่ได้ทะเลาะกับแม่บ่อยครั้ง แต่ก็มีเรื่องราวหลายอย่างให้ขบคิด
"อุ้ยยย" เสียงของพลอยใสสะดุ้ง เมื่ออาจารย์ฟิคพรวดพราดออกมาจากมุมห้อง "เล่นอะไรคะหนูตกใจหมด"
"ก็ขอโทษที่วันนั้นเบี้ยวนัดเธอ วันนี้ก็เลยซื้อขนมมาเป็นการไถ่โทษ อร่อยนะเจ้านี้ต้องต่อคิวยาวเป็นชั่วโมงถึงจะได้มา"
"คนอย่างอาจารย์คงไม่ใจเย็นใครขนาดไปยืนต่อคิวเอาขนมให้หนูหรอกค่ะ"
"ก็จริงแต่ฉันก็จ้างนะ อย่างน้อยเธอก็ได้กินขนมแสนอร่อยดังที่สุดประจำห้าง"
พลอยใสรับเอาไว้อย่างไม่ขัดศรัทธา เธอไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับใครเพิ่ม
"เธออยากไปเที่ยวอยู่ไหม..ฉันจะได้หาเวลาว่างเราจะได้ไปด้วยกัน" อาจารย์ฟิคยืนเท้าสะเอว ใบหน้าของเขายังหล่อเหลาไม่เปลี่ยน แถมรอยยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์นี้ยังดูมีเสน่ห์
"ช่วงนี้หนูไม่ค่อยออกจากบ้านทะเลาะกับแม่เพราะเที่ยวบ่อยแล้ว คงจะอีกสักระย
