“ดีจังเลยนะรัตน์จะได้แต่งงานกับพี่ฤทธิ์ โชคดีจัง” เธอรู้จักเริงฤทธิ์ผ่านพี่ชาย เขาเป็นคนดีที่ใช้ได้เลยทีเดียว
“ขอบใจจ้ะ”
“พี่จะกลับแล้วนะกาญจน์” พี่ชายเดินกลับเข้ามาจากหลังบ้าน นั่นทำให้กาญจนารีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ค่ะพี่ลาศ” กาญจนารีบรับคำพี่ชายในทันที
“ฉันกลับก่อน งานแต่งของนายฉันมาแน่นอนพร้อมของขวัญชิ้นใหญ่ น้องรัตน์ครับพี่กลับก่อนนะครับ” ไกรลาศหันไปพูดกับหญิงสาวที่เคยนึกชอบ กนกรัตน์ยกมือไหว้อย่างอ่อนน้อม
ขึ้นมานั่งบนรถได้กาญจนาก็กดโทรหานารีในทันที
“นังนา”
“ว่าไง” ปลายสายตอบกลับมาขณะที่ยังนั่งรับประทานอาหารในช่วงพัก เธอทำงานเหนื่อยมากเพราะเพื่อนร่วมงานเอาแต่เกี่ยงงาน เจ้านายก็ขี้บ่นจุกจิกจู้จี้
“ไหนบอกว่าไปเจอยัยรัตน์ตกอับมายังไงล่ะ”
“จริง นั่งกินก๋วยเตี๋ยวกับผู้ชายแต่งตัวปอนๆ อยู่ข้างถนน”
“รู้ไหมผู้ชายคนนั้นเป็นใคร”
“ใคร”
“เพื่อนพี่ชายฉันเองเป็นเจ้าของไร่รวยมาก”
“ห๊ะ!
