(แก้ม)
"ซันเดย์"
"คะ??"
"ก็บอกว่าอย่าเกาะแกะไง"
"ก็เค้าอยากอยู่ใกล้เธอ"
"ก็ไม่ต้องมาอยู่ใกล้ขนาดนี้ไหมล่ะ"
ฉันว่าพร้อมกับพยายามขยับไหล่ไปมามองซันที่พยายามเอาคางเกยไหล่ของฉันอยู่อย่างออดอ้อน แต่มันใช่เวลาอ้อนไหมเนี่ยคนกำลังทำข้าวผัดอยู่! ฉันถอนหายใจเสียดัง และผัดข้าวต่อไม่อยากสนใจซันอีก
"แก้มยังงอนซันไม่หายเลยง่ะ"
"แก้มไม่ได้งอน"
"แต่แก้มไม่คุยกับเค้าทำเค้าเป็นอากาศ..เป็นวิญญาณ..เป็นหมาที่เธอไม่สนใจมาตั้งแต่เช้าแล้วแมะ"
"จะเวอร์ทำไมซัน"
ฉันหลุดยิ้มแต่ก็รีบหุบก่อนจะขยับไปหยิบซอสมาเติมแต่ซันก็ยังคงกอดเอวอยู่ฉันเลยขยับลำบาก ลำบากมาก แต่กลับชอบแฮะ..ฉันคงชอบการที่ซันพยายามง้อฉันอยู่ด้วยการอ้อนหนักๆ แบบนี้น่ะนะ
"เธอจะไม่ยกโทษให้เค้าเลยเหรอ?"
"ชิม"
พรึบ
ซันเลิกคิ้วเมื่อฉันหยิบช้อนมาตักข้าวผัดไปจ่อที่ริมฝีปาก แต่ไม่นานคนตัวใหญ่กว่าก็อ้าปากกินอย่างว่าง่าย
"เป็นไงหวานไปไหม?"
"พอดีแล้
