"มานั่งก่อนเถอะ"
ฉันค่อยๆ ดันให้ซันขยับออกซึ่งเขาก็ขยับออกอย่างง่ายดาย และเดินนำไปนั่งที่โซฟาขณะที่ฉันก็ปิดประตูและเดินไปหาทิชชูมาซับเลือดให้ซันที่ยังเอาแต่นั่งเงียบ ฉันค่อยๆ ซับเลือดที่มุมปากออกให้และประคองใบหน้าซันขึ้นมามองกันดีๆ
"ไหวไหม อยากเล่ารึเปล่า?"
"ซันอยากเลิกแล้ว แม่ง..แม่ซันยังไม่เคยตบซันเลยไหมแล้วพลอยมันเป็นใครวะ?"
ซันว่าด้วยอารมณ์โกรธและฉันรู้สึกถึงมันได้ว่าซันโกรธมาก ฉันขมวดคิ้วและก้มมองหลังมือที่มีรอยฟกช้ำด้วยความสงสัย
"ทำไมมือมีรอยช้ำล่ะ ซันไปชกอะไรมา?"
"ผนังห้อง ถ้าไม่ได้ชกผนังซันได้ชกหน้าพลอยแน่แก้ม..พลอยแม่งงี่เง่าฉิบหาย"
"ใจเย็นๆ"
"ซันใจเย็นมากแล้ว ซันเข้าใจว่ามันผิดที่ซันหนีเที่ยวและซันก็ง้อแต่แม่งจู่ๆ หาเรื่องมาทะเลาะโยงไปหมดจนซันทนไม่ไหวบอกเลิกไป แต่พลอยแม่งตบหน้าซันแล้วก็ข่วนอย่างที่เห็น"
"ซันก็อย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจสิมาบอกเลิกตอนที่ตัวเองโกรธแบบนี้มันอาจจะ
