10.36 PM.
"นี่สิน้ำแข็งไสที่ซันต้องการ"
เค้ายิ้มและมองแก้มที่กำลังนั่งพยักน่ากินน้ำแข็งไสอยู่ตรงหน้า ตอนนี้ลมหนาวกำลังมาและมันโคตรจะดีที่ได้มานั่งกินน้ำแข็งไสร้านประจำกับแก้ม แต่ที่เปลี่ยนไปคือตอนนี้เรามาร้านประจำในฐานะแฟน หูยยเฃป็นเขินๆ อยู่นะว่าไม่ได้
"แต่แปลกทำไมแก้มกินเหมียนไม่อร่อยเลยล่ะคะ"
แก้มเงยหน้ามองเค้าทันทีที่เค้าถามแบบนั้นขณะที่เค้าก็เท้าคางมองแก้มและเลิกคิ้วมองอย่างอดห่วงไม่ได้ คือรู้สึกแปลกๆ มานานแล้วล่ะตั้งแต่แก้มโทรไปชวนผมออกมาเดินเล่นที่ตลาดเลียบแม่น้ำแถวบ้านเรา
"อร่อยนะ แก้มชอบนะ"
"แปลกจริงๆ ไหนมีอะไรพูดให้เค้าฟังหน่อย"
ผมว่าพร้อมกับลุกยืนและเดินอ้อมโต๊ะไปนั่งที่เก้าอี้ตัวข้างๆ แก้มพร้อมเหลือบมองร้านที่ตอนนี้คนไม่ค่อยเยอะ ก่อนจะซบใบหน้าลงที่ลาดไหล่แก้มนั้นทำเอาเธอสะดุ้งนิดๆ แต่ก็ไม่ได้ผลักหัวผมออก
"เอ่อ แน่ใจนะซันว่าจะนั่งแบบนี้"
"มันหนาวไงนั่งชิดๆ กันแล้วอุ่นดี
