“ใจ๋...มึงกับเจ้าสมุทร”
ข้าวหอมหันขวับมาจ้องหน้าฉันอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง การกระทำเล็กน้อยของเจ้าสมุทรที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนไหนในมหาวิทยาลัยกำลังทำให้คนคิดไปทางเดียวกัน
“เกียร์...ของเจ้าสมุทร” และเสียงของแยมส้มก็พูดขึ้นอีกคน พร้อมกับมือของฉันถูกเพื่อนบังคับให้ยกขึ้นสูง เพื่อให้เห็นกับสายคล้องโทรศัพท์ลูกปัดของตัวเองที่เวลานี้มันมีเกียร์วิศวะสีเงินห้อยอยู่
เจ้าสมุทร...
“กรี๊ด! ไอ้ใจ๋!”
“กรี๊ด!!”
เสียงกรี๊ดที่ดังขึ้นไม่ได้มาจากแค่เพื่อนตัวเอง เพราะวินาทีที่แยมส้มพูดว่ามันคือเกียร์ของเจ้าสมุทร ผู้หญิงในโรงอาหารก็ส่งเสียงกรี๊ดขึ้นมาพร้อมกัน
ถึงจะรู้ความในใจของเขาจนหมดแล้วแต่การประกาศแบบนี้มัน...
เจ้าสมุทร!
(เจ้าสมุทร)
หลังจากเดินกลับมาจากโรงอาหาร (ใต้ตึกคณะวิศวะ)
“ไอ้สมุทร!”
เสียงผู้ชายตะโกนเรียกชื่อของตัวเอง ทำให้ขายาวที่กำลังก้าวเดินต้องหยุดชะงักกลางทาง จากนั้นก็หม
