“เราไม่ตลกด้วยนะสมุทร อย่าแกล้งกันแบบนี้สิ”
เสียงหวานพูดขึ้นอย่างใจเย็นที่สุดเท่าที่จะทำได้ ขาเรียวทั้งสองพยายามหนีบชิดเข้าหากันแต่เพราะติดมือหนาที่สอดแทรกอยู่ตรงกลางจึงทำไม่ได้อย่างที่ใจต้องการ
ฝ่ามือเล็กกำเข้าที่ข้อมือแกร่งออกแรงดึงมือของอีกฝ่ายออกจากส่วนนั้นด้วยความยากลำบาก ในขณะเดียวกันใบหน้าของเจ้าสมุทรก็โน้มลงหาแนบริมฝีปากของเขาที่ประกบลงบนปากเล็ก
อะไรที่พูดไปเขาไม่สนใจเลยสักนิดเดียว...
พยายามเบือนหน้าหนีแต่ดูเหมือนว่ายิ่งหนีก็ยิ่งถูกไล่ต้อนให้จนมุม ปลายลิ้นไล้เลียปากล่างก่อนจะขบกัดมันเบา ๆ ใช้ลิ้นดันให้ปากเล็กเผยอขึ้น จากนั้นก็ดันแทรกลิ้นของตัวเองเข้าชิมความหวานภายใน
“อือ...” เสียงหวานครางอยู่ในลำคอพยายามทำทุกอย่างให้เขาหยุดทั้งที่รู้ว่ามันไม่มีหนทางนั้นเลย
ฝ่ามือร้อนที่สอดเข้ากลางหว่างขาเริ่มขยับเคลื่อนไหวลูบไล้เนินเนื้อ สัมผัสขนไรอ่อนบางเหนือเนินก่อนจะล้วงลึกเข้าใช้ท่อนนิ้วถ
