สามเดือนกว่าที่รู้จักกันอย่างใกล้ชิด สองเดือนกว่าแล้วที่อาศัยอยู่ด้วยกัน ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันทุกวัน เป็นเหมือนส่วนหนึ่งของกันและกัน ซึมซับอีกคนเข้ามาในชีวิตจนคุนเคยผูกพัน
ดีจนหลงลืมไปว่าบางครั้งความสัมพันธ์ก็ควรพูดกันให้ชัดเจน
สถานะก็ควรมีให้รับรู้ ไม่อย่างนั้นอาจจะลำบากในตอนหลัง
มันดีทุกอย่างจนไม่ได้นึกคิดว่าการเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้
“วันนี้จะไปหาเพื่อน นอนก่อนเลยนะ” เพลิงเดินออกจากห้องนอนบอกคนที่นั่งดูหนังอยู่ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“ทำไมล่ะ” หมายถึงทำไมไม่พาเธอด้วยเหมือนที่ผ่านมา
“ผู้ชายจะรวมตัวกัน”
“ก็ได้ค่ะ” ไม่ได้เรื่องมากอะไร
อาจอย่างที่เขาว่าจริง แม้เมื่อก่อนหากเขาไปเจอเพื่อนแล้วเธอไม่ได้มีนัดกับเพื่อน ก็จะหอบหิ้วเธอไปด้วยโดยไม่เคยร้องขอ เหมือนเวลาที่เขาไปทำงานก็พาเธอที่ว่างไปด้วยตลอดนั่นแหละ
“.....” เพลิงพยักหน้าให้เล็กน้อยไม่ได้พูดอะไร เดินออกจากห้องไป
“.....” เ
