แมทธิวกัดฟันด้วยความทรมาน อยากจะโยกคลึงอีกครั้ง แต่ก็รู้ดีว่าไม่ควรทำ แม้ว่าจะปรารถนาสักเพียงไหนก็ตาม
“เธอกำลังเล่นเกมอะไรกับฉันกันแน่ มัทนา”
“ฉันไม่ได้เล่นเกมสักหน่อย ฉันต้องการนาย...นี่นายทึ่มจนไม่รู้เลยหรือไง แมทธิว”
แมทธิวใช้สองแขนเท้ากับที่นอน และจ้องลึกในดวงตาคู่งามของมัทนาอยู่ชั่วขณะ
เขาก็อยากให้หล่อนรักเขา...อยากให้หล่อนมองแค่เขาเพียงคนเดียว แต่ก็รู้ดีว่าไม่มีทางเป็นไปได้ มัทนาพูดว่าเกลียดเขาเสมอเวลาที่เผชิญหน้ากัน
“ต้องการอะไรจากฉัน...ถึงพูดแบบนี้”
มัทนายกมือขึ้นไล้แก้มสากของแมทธิวแผ่วเบา ดวงตามีน้ำตาคลอตลอดเวลา และมองเขาด้วยหัวใจ
“ฉัน...รักนาย”
แมทธิวชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มหยันออกมา “อย่ามาโกหกเลย ฉันรู้มาตลอดชีวิตว่าเธอรักพี่ไมค์”
มัทนากัดปากตัวเองแน่น และพยายามอธิบาย “มันก็ใช่...ตอนแรกฉันเข้าใจว่าตัวเองรักพี่ไมค์”
“ก็ใช่ไง เธอรักพี่ไมค์” แมทธิวพลิกตัวลงไปจากร่างอ
