หลายวันต่อมา
จ. แม่ฮ่องสอน
"อากาศดีจัง" เรียวปากสวยของเจ้าขาพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูร่าเริงกว่าปกติ สองเท้าเล็กเพิ่งก้าวลงมาจากรถแท็กซี่ที่รับเธอมาจากสนามบินแม่ฮ่องมอน
พายุก็เดินตามเจ้าขาลงมาติด ๆ จากนั้นเขาก็เดินไปจัดการหยิบกระเป๋าเดินทางของทั้งตัวเองและของเจ้าขาที่อยู่ท้ายรถ
โฮ่ง! โฮ่ง!
เสียงเห่าของไอ้ไข่ดาวสุนัขพันธุ์ไทยที่อยู่ข้างบ้าน ทำให้หญิงวัยกลางคนอย่างวรรณดีรีบเดินออกมาดูด้วยความดีใจ
"แม่ขา" ม่านตาของเจ้าขาขยายขึ้นกว้าง เสียงหวานตะโกนเรียกผู้เป็นแม่ของตัวเองที่กำลังเดินออกมาจากประตูหน้าบ้านด้วยท่าทางใจดี
ตึกตึก
คนตัวเล็กไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปผ่านประตูรั้วที่เปิดกว้างไว้อยู่ตั้งแต่แรกพร้อมด้วยสองแขนเรียวที่อ้ากว้าง
หมับ!
"คิดถึงจังเลยค่ะ" สองแขนเรียวกอดร่างผู้เป็นแม่แน่น เจ้าขาเอ่ยพูดด้วยท่าทางออดอ้อน
"ตัวเล็กของแม่" วรรณดีกอดลูกสาวตัวเองกลับด้วยสีหน้าดีใจพักใหญ่ จากนั้น
