The rise condo
"พี่พายุ เจ้าขาไม่ได้เจ็บขนาดนั้นแล้วนะคะ พี่ไม่ต้องดูแลเจ้าขาขนาดนี้ก็ได้" ฉันเอ่ยบอกคนตัวสูงที่กำลังวางฉันลงบนโซฟาหรูกลางห้องโถงของเขาอย่างประคบประหงม หลังจากที่เราสองคนเพิ่งไปกินข้าวด้วยกันมาแล้วก็เพิ่งกลับมาถึงห้อง
"ให้ดูแลหน่อย"
"พี่ดูแลเจ้าขาเยอะแล้วนะคะ อีกอย่างเจ้าขาไม่ได้เจ็บมากขนาดนั้นแล้ว พี่ไม่ต้องกังวลมากก็ได้"
"คืนนี้นอนที่นี่" พี่พายุพูดแล้วก็ล้มตัวนั่งลงข้าง ๆ ฉัน
"เจ้าขาต้องกลับไปดูแครอทค่ะ" ฉันตอบ เพราะไม่อยากทิ้งให้แครอทอยู่คนเดียว กลัวแครอทจะเหงา
"เดี๋ยวฉันลงไปดูให้ หรืออยากเอาแครอทมานอนนี่ไหม"
"ได้เหรอคะ"
"ได้" พี่เขาพยักหน้าให้ฉันเบา ๆ พอได้ยินแบบนั้นฉันก็ฉีกยิ้มกว้างด้วยความดีใจ
"งั้นเอาแครอทมานอนที่นี่หนึ่งคืนนะคะ เจ้าขาไม่อยากให้แครอทอยู่คนเดียว กลัวลูกเหงา"
"อือ งั้นเดี๋ยวมา" พี่พายุขานตอบก่อนจะเดินไปหยิบคีย์การ์ดสำรองของฉันที่วางอยู่ตรง
