ตุบ!
"โอ๊ย!…" เสียงของพรีมร้องลั่นขึ้นมาด้วยสีหน้าเจ็บปวด เพราะเธอถูกเจ้าขาใช้มือผลักไหล่ของเธออย่างแรงจนเธอหงายท้องลงไปกระแทกกับพื้นดังตุบ
"ฉิบหายแล้ว อีพรีม" เพื่อนของเธอที่ยืนอยู่ด้านข้างแสดงสีหน้าตกใจก่อนจะรีบก้มลงไปช่วยดึงพรีมขึ้นมา
"พี่มาหาเรื่องเจ้าขาก่อนเองนะคะ เจ้าขาจำเป็นต้องป้องกันตัว" คนตัวเล็กเอ่ยพูดเสียงเรียบ สีหน้าของเจ้าขาฉายออกมาถึงความไม่พอใจอย่างชัดเจน เพราะพรีมทำท่าจะพุ่งเข้ามาถึงโดนตัวเธออย่างไม่ยินยอม เจ้าขาจึงจำเป็นต้องผลักพรีมออกไปเพื่อป้องกันตัวเอง
"ถ้าพี่ยังมายุ่งกับเจ้าขาอีก เจ้าขาจะฟ้องพี่พายุ" คนตัวเล็กพูดทิ้งท้ายไว้ด้วยแววตาจริงจัง
"วะ ว่าไงนะ! อีเด็กบ้านี่"
พูดจบ เจ้าขาก็หันหลังเดินออกมาอย่างไม่สนใจท่าทางของพรีมที่เหมือนทำท่าจะไม่ยอมจบ
ตุบ!
"อ๊ะ…!" เสียงเล็กของเจ้าขาร้องออกมาด้วยสีหน้าเหยเก เมื่อพรีมใช้จังหวะที่เจ้าขาไม่ทันตั้งตัวผลักเธอจากด้านหลัง
