“มึงรู้จักน้องเขาเหรอวะ”
หลังจากลินิณญ์กับเพื่อนๆกลับไปแล้ว สายธารก็ถามไดจิอย่างสงสัย รวมทั้งมะปราง ปลาย และก็ซันเดย์ที่ยังไม่เคยเห็นหน้า คนที่ไดจิบอกว่ามีอะไรกับเขาแล้วก็หายไป พร้อมกับวางเงินเอาไว้ให้เขา 5000
“ ก็คนนี้แหละ ที่ทำให้มันไม่เป็นอันทำอะไร มาหลายวัน”
“อ้อ/อ้อ”
พอไดจิไม่ตอบภูภูมิก็เลยตอบแทน ทำเอาทุกคนถึงกับร้องอ้อ
“เชี่ย เรื่องจริงเหรอวะไอ้ไดจิ แม่งโคตรบังเอิญเลยว่ะ”
ซันเดย์ทำหน้าเหลือเชื่อ ไม่คิดว่าจะบังเอิญอะไรขนาดนี้
“ เจอแบบนี้แล้วมึงจะทำอะไรกับน้องเขาว่ะ”
ซันเดย์ยังถามต่อ ไม่เคยเห็นเพื่อนของเขาหัวเสียขนาดนี้
“ ก็จะทำให้คนที่แกล้งจำไม่ได้ จำได้อย่างขึ้นใจน่ะสิ”
พูดจบเขาก็เดินออกจากห้องชมรม ขับรถกลับคอนโดด้วยใจที่ว้าวุ่น หน้าของเธอมันชัดขึ้นมาอีกครั้ง
วันต่อมา
“มึงจะไปไหนไอ้ไดจิ”
สายธารหยุดเดิน แล้วหันกลับมาถามไดจิ ที่เอาแต่เดินตามหลังเขาต้อยๆ โดยไม่พูดอะไร
“
