6 สวยสุดในปี2
1321 คำ
"หือแกอ่า...ขอฉันเพ้อหน่อยก็ไม่ได้"
ฉันได้แต่ส่ายหัว เพื่อนฉันพอเห็นคนหล่อนี่ไม่ได้เลย พวกเรากินข้าวเสร็จก็เดินมานั่งใต้ตึก เติมลิปเติมแป้งไปตามประสา
เพื่อรอเวลาที่จะได้ขึ้นเรียน
"ลินิณญ์ จูน"
เสียงเรียกคุ้นหูดังมาจากทางด้านหลัง ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าใคร
"โฟล์ค...มาทำไม"
ฉันเล่าให้จูนฟังถึงเรื่องที่โฟล์คพยายามลากฉันขึ้นไปบนชั้นสาม แต่ไม่ได้เล่าถึงเรื่องที่ฉันถูกวางยา เพราะไม่อยากให้เพื่อนถามไปมากกว่านั้น
"ลินิณญ์...เราขอโทษนะ เราไม่ได้ตั้งใจ
วันนั้นเราเมามาก จนทำอะไรลงไปโดยไม่คิด"
เสียงโฟล์คดังขึ้นจากทางด้านหลัง
"จูน ฟองเบียร์ เราไปกันเถอะ"
ฉันรีบยืนขึ้นแล้วลุกออกจากตรงนั้น ถ้าขึ้นอยู่นานกว่านี้คงได้ซัดหน้าโฟล์คเป็นแน่
หมับ!!!
"ลินิณญ์เดี๋ยว เราขอโทษจริงๆ"
เดินได้ไม่กี่ก้าวโฟล์คก็คว้าแขนฉันเอาไว้
จนฉันต้องหยุด
พลั๊ว!!
"โอ้ย!!"
ฉันใช้มือข้างที่ยังว่างซัดปากโฟล์คเต็มแรง ว่าจะไม่แล้วนะ แต่เร้าหรือเหลือเกิน
"เลิกยุ่งกับเราซะ ถ้าไม่อยากเดือดร้อน"
พูดจบก็เดินออกมาจากตรงนั้น
"เราชอบลินิณญ์ ยังไงเราก็ไม่เลิกยุ่งหรอก อย่าหวังว่าใครจะได้จีบเธอเลย"
เสียงตะโกนตามหลัง ทำให้คนที่อยู่แถวนั้นมองกันใหญ่ มาเรียนวันแรกก็มีเรื่องซะแล้ว
"ลินิณญ์รอด้วย"
เสียงเพื่อนทั้งสองคนตะโกนตามหลังมา
"หูย...ลินิณญ์...ทำไมสกิลการชกถึงแรงเบอร์นั้นอ่า"
ฟองเบียร์วิ่งตามมาถึง ก็ถามด้วยน้ำเสียงกระหืดกระหอบ
"ต่อยไปงั้นแหละโมโห"
ฉันตอบปัดเพื่อนไป
เย็นของการเปิดเรียนวันแรก
"เอาละครับน้องๆปี1 คนไหนมากันแล้ว เข้าแถวตามสาขาของตัวเองเลยครับ"
เสียงตะโกนผ่านโทรโข่งขนาดเล็ก ที่พี่ปี2กำลังยืนตะโกนอยู่เป็นระยะ ทำให้น้องๆเด็กใหม่ ต้องรีบวิ่งกันมาจัดระเบียบแถว รวมทั้งฉันกับเพื่อนๆด้วย
"ลินิณญ์ นั่นพี่กวินคนที่จะเลี้ยงชานมแกหนิ "
จูนอ่านจากป้ายชื่อที่คล้องคอพี่กวินอยู่
"แล้วไง..."
"จะแล้วไง...ก็พี่เขาสนใจแกอะ อีกอย่างเขายังเป็นพี่ที่คอยดูแลพวกเราอีก"
ไม่รู้ว่าเพื่อนฉันกลายเป็นคนบ้าผู้ชายตั้งแต่ตอนไหน ไม่นานพวกปี1ก็นั่งรวมกันจนครบ รวมทั้งพี่ๆก็มากันแล้วด้วย
"นั่นพี่ปลายมาเป็นพี่สตาฟให้เราด้วย"
เสียงคนอื่นๆพูดถึงพี่ปลายกันเยอะมาก
เพราะพี่เขาสวยจริงๆ
"นั่นไงแฟนพี่ซันเดย์ก็มา พี่มะปรางอะหือ
สวยเหมือนกัน พี่ลีโอโคตรหล่ออ่า กรี๊ด!!!
กรี๊ด!!!พี่กวินก็หล่อ อร๊าย!!!"
เสียงปี1กรี๊ดกร๊าดรุ่นพี่กันใหญ่ จนฉัแสบหูไปหมด
"น้องๆครับ มาถึงกันแล้วก็เงียบ"
พอพี่ปี2พูดจบ น้องๆก็เงียบไม่ได้มีใครพูดอะไรขึ้นมาอีก
"วันนี้พี่จะมาแนะนำตัวกับน้องๆ พี่ชื่อพี่กวินนะครับ ปีนี้พี่มารับหน้าที่เป็นพี่วินัยของพวกเรา ส่วนคนนั้นก็คือพี่ลีโอจะมารับหน้าที่เป็นพี่ระเบียบ ส่วนพวกพี่สตาฟ
ก็ตามป้ายชื่อเลยครับ"
พี่กวินแนะนำตัวเอง และก็แนะนำพี่ระเบียบที่ชื่อพี่ลีโอ คงระเบียบแหละดูแต่หน้าเถอะ ไม่รู้ว่าเขาจะดึงไปไหน ส่วนพวกพี่สตาฟก็มีทั้งผู้ชายและก็ผู้หญิง
คละๆกันไป แต่ส่วนมากก็จะเป็นผู้ชาย
"เดี๋ยววันนี้พี่จะให้น้องๆจับสายรหัสกันก่อนเลย เดี๋ยวขั้นตอนอื่นๆก็จะทำในวันถัดไป แถวแรกลุกขึ้นมาเลยครับ"
พวกเด็กปี1 ต่างก็เดินไปจับสายรหัส
รวมทั้งพวกฉันด้วย
"แกได้คำใบ้ว่าอะไรขอดูหน่อย"
จูนที่นั่งอยู่ติดกับฉันชะเง้อหน้ามาดู
"สวยสุดในปี2"
ฉันอ่านให้เพื่อนฟัง และก็คงเดาไม่ยาก
ก็คงจะเป็นพี่ปลายนั่นแหละ เพราะพี่เขาเป็นดาว
"หูย...ดีอะได้พี่ปลายด้วย"
จูนทำท่าทางตื่นเต้น ฉันส่งยิ้มบางให้เพื่อน ก็ดีใจที่เป็นพี่ปลาย
"แกได้อะไรขอดูหน่อย"
ฉันมองดูของเพื่อนเหมือนกัน
"เสือยิ้มยาก พี่ลีโอเหรอ"
เพื่อนฉันพยักหน้า แต่ดูจากหน้าของจูนแล้วไม่ดีใจซักนิด
"ไม่ดีใจไง พี่เขาหล่อขนาดนั้น"
ปกติเห็นสวี๊ดสว๊าดชอบคนหล่อ พี่ลีโอก็หล่อแต่ดูขรึมไปหน่อย ไม่หน่อยหรอกขรึมมากเลยหละ
"ดีใจอะไรหละ ดูพี่เขาดินิ่งขนาดนั้น ฉันนึกว่าหุ่นยนต์ "
จูนแลดูหนักใจจนฉันต้องส่ายหัว บทจะกลัวก็กลัวดื้อๆ
"แกได้อะไรฟองเบียร์"
เห็นฟองเบียร์นั่งเงียบๆไม่พูดอะไร ฉันเลยถามเพื่อนดู
"ได้พี่กวินหนะ"
ฟองเบียร์ตอบฉันด้วยความเขินอาย หน้าสวยแดงระเรื่อไปจนถึงใบหู
"เขินเหรอนั่น"
จูนเอ่ยแซวฟองเบียร์
"อืม"
จูนตอบเบาๆ แล้วก้มมองแผ่นกระดาษที่อยู่ในมืออีกครั้ง แลดูเขินน่าดูเพื่อนฉัน
"เอาละครับน้องๆ วันนี้พี่จะให้น้องๆไปตามหาพี่รหัสกัน หลังจากนั้นน้องๆก็กลับได้เลย แล้วพรุ่งนี้เราจะมาเจอกันตรงนี้เวลาเดิม สวัสดีครับ"
"สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ"
พอถูกปล่อยฉันกับเพื่อนๆ ต่างก็แยกกันไปตามหาพี่รหัสของตัวเอง
"พี่ปลายคะ พี่ใช่พี่รหัสหนูรึเปล่าคะ สวยสุดในปี2"
ฉันพูดจบพี่ปลายก็ระบายยิ้มกว้าง ซึ่งเป็นยิ้มที่ผู้หญิงด้วยกันมองยังหลง มันคือยิ้มกระชากวิญญาณดีๆนี่เอง
"ใช่จ๊ะพี่เอง ยินดีต้อนรับสู่สายรหัสนะ น้องลินิณญ์"
นอกจากจะสวยมากๆแล้ว ยังพูดจาดีมีเสน่ห์ในตัวมากๆอีกด้วย
"ขอบคุณนะคะพี่ปลาย"
เพียงแค่ได้คุยกับพี่ปลาย ฉันก็รู้สึกดีเอามากๆ พี่ดูธรรมชาติไม่เหมือนที่ฉันคิดเอาไว้ ว่าในรั้วมหาลัยต้องมีแต่แบบปั้นหน้าใส่กัน
"เอาไว้พี่ปรึกษาลุงรหัสอีกที ว่าจะเลี้ยงเข้าสายรหัสวันไหน เอาไลน์เรามาก็ได้
มีอะไรก็ทักหาพี่"
"ได้ค่ะ"
เราแลกไลน์กัน ขนาดรูปในไลน์ของพี่เขายังเป็นรูปคู่กับแฟนเลย คลั่งรักกันจัง
"พี่ไปนะแฟนพี่รอ"
ฉันมองตามพี่รหัสจนลับตา พี่เขาดูน่าทะนุถนอมจริงๆนั่นแหละ ไม่แปลกหรอกที่จะมีแฟนหล่อขนาดนั้น
"อ้าว...ทำไมทำหน้าแบบนั้นอะจูน"
หลังจากแยกกับพี่ปลาย ฉันก็หันกลับมา
เตรียมจะเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน ก็เห็นจูนเดินหน้าหงอยกลับมา
"ก็พี่ลีโอนะสิ ฉันเดินไปถามว่าพี่เขาใช่พี่รหัสของฉันรึเปล่า แกรู้ไหมเขาตอบว่าไง"
"อืม...พี่เขาว่าไง"
ฉันมองหน้าเพื่อนเพื่อรอคำตอบ
"พี่เขาตอบว่า อืม แล้วก็เดินไปเลยอะ ไอ้พี่รหัสบ้า ไอ้คนเย็นชา เส้นประสาทยิ้มมีปัญหารึไง"
จูนบ่นให้พี่รหัสตัวเองอย่างบ้าคลั่ง
"ในคำใบ้เขาก็บอกอยู่ว่าเสือยิ้มยาก ก็ตรงปกดี"
ฉันแกล้งเพื่อนที่เอาแต่หน้าบูดหน้าบึ้ง จนดูตลก
"พวกแก"
และฟองเบียร์ก็วิ่งเข้ามาด้วยความดีใจ
- ผู้เขียน
