“อินทราเห็นเธอมาหาไอ้สายันต์ เธออยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดใช่ไหม” แปะ แปะ แปะ… “คุณวัตฉลาดจังเลยนะคะ ใช่ค่ะแขอยู่เบื้องหลังทั้งหมด แล้วทำไมล่ะคะ” แขนภาหัวเราะอย่างไม่เกรงกลัว เมื่อทุกอย่างเป็นแบบนี้แล้ว เธอจะปั้นหน้าพูดโกหกอีกต่อไปก็คงไม่มีใครเชื่อ “ยอมรับแล้วเหรอ เธอนี่มัน!” ภวัตพูดอย่างเหลืออด เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่ทุกข์ร้อน “จุ๊ๆ คุณวัตนี่พูดไม่เพราะตลอดเลยนะคะ” แขนภาแกล้งทำเสียงอ่อนเสียงหวาน “แล้วเรื่องจดหมายกับการติดต่อนั่น เธอเป็นคนเขียนเองทั้งหมดแล้วก็โยนความผิดให้เขมจิราใช่ไหม” “คุณวัตฉลาดนะคะ แต่เมียคุณเพิ่งจะเริ่มฉลาดขึ้น หลังจากหลงเชื่อคนอื่นไม่สนใจเชื่อผัวตัวเองมานาน โง่จังเลย” “หยุดนะ ใครบอกล่ะ อรเค้ารู้นานแล้ว ยอมเป็นเหยื่อล่อให้คนเลวอย่างเธอกับไอ้สายันต์ตายใจยังไงเล่า” ภวัตอยากจะบีบคอนังงูพิษร้ายให้ตายคามือ “จริงหรือคะ” แขนภาถามเสียงสูง ไม่คิดว่าทุกอย่างจะ