“ใช่ มันกำลังตามมาทางนี้”
“นังแพศยา เพียะ!”
“นายหัวตบฉันทำไม”
แขนภาถามอย่างตกใจ ปืนกระเด็นไปตกอีกด้านทำให้เธอถลาจะเข้าไปแต่ก็โดนดึงผมเอาไว้
“แกไปบอกไอ้ภวัตให้มาถล่มฉันทำไม อีนังสารเลว”
“ฉันเปล่านะ”
“อย่ามาตอแหล ฉันได้ยินในสิ่งที่แกพูดหมดแล้ว ตอนนี้สินค้าของฉันโดนตำรวจจัดการไปหมดแล้ว แต่ช่างหัวมัน ฉันจะหนีไปอยู่ชายแดนสักพัก ก่อนจะไป ฉันต้องคิดบัญชีกับอสรพิษอย่างแกซะก่อนนังสารเลว”
“แกก็สารเลว ไอ้ชาติชั่ว!”
แขนภาคิดว่าในเมื่อมาถึงขนาดนี้แล้วเธอจะกลัวอะไรอีก
เพียะ!!!
“ได้ วันนี้ฉันจะฆ่าแก นังงูพิษ”
สายันต์โกรธจัดบีบคอแขนภาก่อนจะกระแทกศีรษะอีกฝ่ายกับต้นไม้
“โอ๊ย” แขนภาร้องด้วยความเจ็บ
ผลัวะ!!!
“โอ๊ย! ใครวะ”
สายันต์ร้องด้วยความเจ็บ เหลียวมองไปด้านหลังเมื่อโดนท่อนไม้ทุบเข้าให้
“พี่เขม” แขนภาเรียกพี่สาวอย่างดีใจ
“เป็นยังไงบ้าง”
“พี่มาช่วยฉันไว้ทำไม”
“ก็แกเป็นน้องฉันนี่นา”
