“ว้าย! พี่วัต ทำอะไรนี่ เลอะหมดแล้ว”
อรนภัสประท้วงหนักขึ้น แต่ถูกอุ้มไปกดลงบนเก้าอี้ไม้สักตัวยาว ภวัตปลดตะขอเสื้อในด้านหน้า แล้วจัดการกลืนกินทั้งขนมหวาน รวมทั้งเต้าอวบๆ ของภรรยาอย่างกระหาย
“อืม... รสชาติดี” ภวัตงึมงำกับยอดอกสาว
“อ๊า... พี่วัตขา...”
อรนภัสครางสะท้านเมื่อยอดอกถูกฟันคมๆ กัดเบาๆ อย่างเอาแต่ใจ แถมเขายังตามไปเลียไล้น้ำถั่วเขียวรสหวานที่ไหลไปทั่วอก
“ขา...”
ภวัตขานรับตามไปขบเม้มหยดน้ำเชื่อมหวานอย่างกระหาย
“ดูสิ แบบนี้อรจะเอาเสื้อที่ไหน อ๊า... ใส่กลับบ้าน”
อรนภัสประท้วงไปครางไป มือหนาลูบไปทั่วเรือนร่างสาว ก่อนจะได้ยินเสียงสบถของสามี เขาก็คงคิดเช่นนั้น แต่เพียงครู่ใบหน้าคมคายก็คลายจากปัญหาหนักใจที่ภรรยาพูดออกมา
“เมื่อกี้ลืมคิด แต่ใส่เสื้อผ้าพี่กลับบ้านก็ได้ พี่เอามาเก็บไว้ที่นี่หลายตัว ตอนกลางวันเวลาเหงื่อออกจะได้อาบน้ำ ช่วงนี้เหงื่อ
