“แต่คุณหญิงป้าครับ”
“ไม่รู้ละ ถ้าพ่ออัฐไม่รับแม่ดอกรักมาอยู่กินกันฉันผัวเมียในฐานะเมียแต่งอีก เราก็ตัดขาดกันไปเลย ถ้าพ่ออัฐเห็นนังเมียน้อยชั้นต่ำนั่นดีกว่าป้าก็แล้วแต่เถิดหนา ป้าเองก็คงไม่มีอะไรจะคุยกับพ่ออัฐแล้ว”
“ถ้าหล่อนยอมกลับมา กระผมก็ไม่รังเกียจดอกขอรับ” ก็แค่รับกลับมาเป็นเมียอีกครั้งไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันอีก แต่ให้อยู่ในส่วนของหล่อนไป เขาไม่ได้มีปัญหาอันใดทั้งนั้น ทนได้ก็ทนไป ทนไม่ได้ก็หนีไป เขาก็ไม่ไปตามให้เสียศักดิ์ศรีดอก
ลำเจียกนั้นได้โอกาสก็เข้ามาหาหลวงอัฐตามลำพัง รอโอกาสนี้มานานแล้ว เพราะตอนนี้ดอกปีบกลายเป็นเมียเอกเมื่อเขี่ยเมียหลวงตกกระดานเรือนไปได้ ดอกปีบจึงเกาะติดหลวงอัฐแจ เพราะกลัวผัวจะมีหญิงอื่นแย่งไป ด้วยว่าตนเองนั้นก็ไปแย่งสามีชาวบ้านมาเหมือนกัน
“เอ็งมีอะไรนังลำเจียก” หลวงอัฐเอ่ยถาม พลางมองลำเจียกตั้งแต่หัวจรดเท้า บ่าวคนนี้หน้าตาใช้ได้ ทรวดทรงองเอวถือว่าอวบอัดเต็มไม้เ
