สามเดือนต่อมา....
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่กำลังพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น ลลินเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของชายแดนไปแล้ว แต่น่าเสียดายที่อีกไม่เกินหนึ่งเดือน หญิงสาวก็ต้องเดินทางกลับเมืองไทยตามกำหนดการ เพราะตอนนี้เธอสำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาโทเรียบร้อยแล้ว แต่จิตใจของหญิงสาวนั้น กำลังรู้สึกอาลัยอาวรณ์ชายหนุ่มเป็นอย่างมาก เพราะตามกำหนดแล้วอีกกว่าเจ็ดเดือน ชายหนุ่มจึงจะเดินทางกลับประเทศไทย
“เป็นไรหน้ามุ่ยเชียว” ชายแดนบีบจมูกรั้นด้วยความหมั่นเขี้ยว
“ก็เดี๋ยวเราก็ต้องกลับเมืองไทยแล้ว” ลลินบ่นอุบอิบ
“ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวเราก็เฟสไทม์คุยกันได้” ชายแดนอมยิ้มทันทีเมื่อทราบเหตุผลของหญิงสาว เพราะเขาเองก็ใจหายเหมือนกัน ที่เธอจะต้องเดินทางกลับเมืองไทยในเร็ววัน แต่ไม่เป็นไรอีกไม่นานเขาก็จะตามเธอกลับไปที่เมืองไทยเช่นกัน
“มันไม่เหมือนกันหรอกแดน เราไม่รูว่าเราจะทนคิดถึงแดนได้มั้ย ไม่รู้แหล่ะถ้าคิดถึงมากๆ เรา
