ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปนานแค่ไหน แต่มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่อะไรบางอย่างมาสัมผัสกับแก้มนวล หญิงสาวรีบลืมตาขึ้น ก่อนจะเบิกตาโตเมื่อเห็นใบหน้าของมาร์ติเนซอยู่ใกล้ๆ
เขาระบายยิ้มเอ็นดู “พี่เลยทำให้วลีตื่นเลย”
หล่อนเม้มปาก หน้าแดง หัวใจเต้นระส่ำ มึนเมากับกลิ่นสบู่หอมๆ ที่โชยมาจากเรือนกายทรงพลัง
“เอ่อ...พี่มาร์ตอาบน้ำเสร็จแล้วเหรอคะ”
“สักพักแล้วล่ะ”
หล่อนขยับตัวลุกขึ้นนั่ง และพยายามเสมองไปทางอื่น ความขัดเขินเกิดขึ้นแน่นอก
“งั้น...วลีขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ”
“วลีอาบเองได้หรือ”
คำถามแปลกใจของเขาทำให้คนที่กำลังจะขยับขาชะงัก และหันมาส่ายหน้าน้อยๆ
“ไม่...ได้ค่ะ”
มาร์ติเนซที่หล่อเหลาอยู่ในชุดลำลองระบายยิ้มออกมา มองภรรยาตัวเองอย่างเอ็นดู
“เดี๋ยวพี่ช่วย”
“เอ่อ...ไม่ต้องค่ะ” หล่อนปฏิเสธตกใจ เบิกตากว้าง เขาเอียงคอมองด้วยความสงสัย
“ถ้าพี่ไม่ช่วย วลีจะอาบน้ำได้ยังไงกัน อย่าลืมสิครับว่าแสงแก้วไม่อ
