ตอนที่ 6 ปากหวาน...ต้องให้รางวัล

1941 คำ

พอกลับมาถึงห้องเรียบร้อยแล้ว มิชาก็เอาขนมที่ตัวเองซื้อมาไปเก็บไว้ในตู้เย็น โดยพอเก็บเสร็จแล้วก็เดินกลับออกมานั่งลงด้านข้างแฟนหนุ่มที่กำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ "มีอะไรจะพูดก็พูดมาเถอะครับ" คนที่ครั้งแรกเธอคิดว่าเขากำลังนั่งจ้องโทรทัศน์อยู่ อยู่ดี ๆ เขาก็หันกลับมาจ้องเธอพร้อมกับพูดออกมา ส่วนเธอที่มีท่าทีอ้ำอึ้งก็ยอมพูดสิ่งที่ตัวเองต้องการ "พรุ่งนี้ไม่ไปจริงเหรอ" "มิก็รู้ว่าผมไม่ชอบสถานที่แบบนั้น" "เสียดาย ถ้านายไปฉันจะขอไปด้วยสักหน่อย" โดยพอได้ยินคำตอบของแฟนหนุ่มแล้วเธอก็มีท่าทีเซ็งนิดหน่อย "อยากไปเหรอครับ" "นิดนึง ไม่ได้ไปดื่มกับเพื่อนนานแล้ว" "นานที่ว่าเพิ่งผ่านมาแค่อาทิตย์เดียวเองนะ" "กะ...ก็นั่นแหละ มันนานสำหรับฉันนินา" เธอตอบไป พร้อมกับทิ้งศีรษะนอนลงซบตักแฟนหนุ่ม ซึ่งเขาก็ประคองกอดไว้อย่างดี "อยากสระผมจังแต่ขี้เกียจมาก" "งั้นเดี๋ยวผมสระให้ดีไหมครับ" "ดีมากเลย แต่ของีบสักหน่อย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม